Сабрина починала пред да го погледне своето бебе во очи или да го држи во раце.Оваа млада мајка била бремена во седми и пол месец.
Поминала низ денови и ноќи на постојан страв, но се надевала дека среќата ќе му послужи на семејството до крајот на војната.
Среќата ја снема во ударот и пламенот на експлозијата еден час пред полноќ на 20 април. Израелците фрлиле бомба во домот на семејството Ал Сакани во Рафах, каде Сабрина спиела со сопругот и тригодишната ќерка Малак.
Сабрина беше тешко ранета, нејзиниот сопруг и ќерката Малак беа убиени, но бебето во нејзиниот стомак сè уште беше живо кога спасувачите пристигнаа на местото на нападот.Тие брзо ја префрлиле Сабрина во болница, каде лекарите извршиле итен царски рез.
Не можеле да ја спасат Сабрина, но лекарите се обиделе да го оживеат бебето со нежно удирање по градите за да поттикнат дишење.Воздухот стигна до нејзините бели дробови.„Таа е родена со сериозно нарушување на дишните патишта“, рече д-р Мухамед Салама, шеф на итна неонатална единица во болницата Емирати во Рафах.
Но, бебето, кое е родено со само 1,4 килограми, го преживеа предизвикувачкото породување.Лекарот на селотејп го напишал „бебето на починатата Сабрина ал Сакани“ и го закачил на телото на детето.Бебето потоа било префрлено во инкубатор.„Можеме да кажеме дека има одреден напредок во однос на нејзиното здравје“, вели Салама. Но, ситуацијата е сè уште ризична. Овој синдром на респираторно нарушување предизвика сериозни здравствени проблеми.„Ова дете сè уште треба да биде во утробата на мајката, но тоа право и’ беше ускратено“, додава тој.Лекарите очекуваат тој да остане во болница најмногу уште еден месец.После тоа, ќе видиме кога ќе замине… тука е најголемата трагедија.
Нема повеќе родители кои би го посвоиле детето.Нејзината убиена сестра Малак сакала нејзиното име да биде Рух, што на арапски значи душа или дух. Но, таа го доби името Сабрина, во спомен на нејзината мајка.Преживеаните членови на нејзиното семејство се собраа во болницата, помеѓу раѓањето на нов живот и нивниот гнев и страдање.
Нејзината баба по мајка, Мирват ал Сакани, зборуваше за „неправдата и проклетството“ на она што им се случи на луѓето кои „немаат никаква врска со ништо“.
„Ќерка ми беше бремена, имаше фетус во стомакот, ќерката беше со неа, со нив беше и мојот син”.
„Мојот син беше разнесен на парчиња и се уште не го најдоа, не го препознаваат.”„Зошто беа мета? Не знаеме како или зошто. Не знаеме… тие се насочени само кон жени и деца“, смета Мирват ал Сакани.Вујкото на бебето Сабрина, Рами ал Шеик, вели дека таткото на новороденчето работел со него како фризер.„Што направија за да се избрише целото семејство од матичната книга на родените и да преживее само малото девојче?”
„Тие беа обични цивили”, додава тој.Бабата по татко, Ахалам ал Курди, ветила дека ќе го одгледа детето.“Таа е мојата љубов и душа. Споменот на нејзиниот татко. Јас ќе се грижам за неа”.
Пронајдете не на следниве мрежи:
