Дали знаевте дека научното истражување на бакнувањето се вика „филематологија“? За време на еден бакнеж, паровите разменуваат 9 милиграми вода, 0.7 милиграми протеин, 0.18 милиграми органски состојки, 0.71 милиграми масти и 0.45 милиграми содиум хлорид, заедно со 10 милиони до 1 милијарда бактерии според некои процени.
Бакнежите користат два мускули, согоруваат 2 до 3 калории, додека пак страственото бакнување вкучува 34 фацијални мускули и согоруваат околу 26 калории во една минута.
Оригиналната теорија била дека кај приматите, мајките ја џвакале храната за своите бебиња и така им ја пренесувале храната. Како што продолжила еволуцијата, бакнежот почнал да се користи за пренесување информации за биолошката компатибилност на партнерт преку феромонските хемиски сигнали и дополнително за промовирање општествено зближување и изразување љубов, со размножувањето како главна цел.
Со бакнежот, партнерите можат да се доближат еден до друг и да дознаат клучни карактеристики еден за друг, а ниту една од нив не е свесно процесирана, истражувањата покажуваат дека ние комуницираме со хемикалиите.
Едно истражување покажало дека кога жените биле замолени да помирисаат маици на различни мажи и да ја одберат омилената, нивниот избор не бил случаен, туку базиран на мажот чии серии на гени вклучени во машкиот имунитетен систем биле различни од нивните. Ова е важно поради тоа што значи дека колку помалку поклопувања има во гените, толку поздраво ќе биде детето.
Иако мажите не се толку селективни во однос на бакнувањето, жените се многу пребирливи.
