Марина Туцаковиќ, која веќе една година се бори со рак на дојка, вели дека најновите терапии не дале резултат, и дека повеќе не може да оди поради својата болест. Марина истакнува дека нејзината борба со ракот е тешка, но сепак нема намера да се откаже.
Оваа храбра жена прави сè за да ја надмине болеста, а кога ѝ е најтешко, зема пенкало и хартија и пишува текстови.
– Почнав да одам на хемотерапија. Ме прави слаба, па не можам многу да одам. Одам само во банка и во Онколошката болница, во инвалидска количка. Јас веќе не излегувам никаде затоа што сè е навистина тешко за мене. Се чувствувам како да сум во затвор – се жали Марина Туцаковиќ.
Уште кога откри дека има рак, пробала разни лекови, барала спас во службената, како и алтернативна медицина – сепак, и покрај сè, сè уште не успеала да ја надмине страшната болест.
– Досега, зедов сè. Верувам дека секој организам реагира различно на лековите, и тоа е нормално. Претходните терапии не вродија со плод, па започнав нов циклус на хемотерапија. Искрено, се чувствував добро пред да започнам со тоа, но моите резултати не беа добри. Ми направија скенер пред неколку дена и е малку подобар од претходниот. Морам да продолжам да се борам. Сè уште не знам колку ќе трае оваа битка и ме измачува. Но, јас сигурно не се предавам и се борам затоа што сум силна жена.
Марина вели дека не се откажува да пишува стихови дури и во најтешките денови.
– Јас сум целосно ослабен, но пишувам. Јас не се откажувам од работата. Јас правам песни, но има малку мелодија.
Поради пандемијата на коронавирусот, Марина не ги гледа своите бројни пријатели од сцената, но тие се слушаат по телефон.
– Се обидувам да не се дружам со никого поради короната. Разговараме само по телефон. Уморна сум од короната и мојата болест … Не можам да ја примам вакцината додека сум под терапија и затоа сум нервозна. Мојот Фута имаше корона, но, фала му на Бога, јас немав. Двајцата сме во ист стан и вистинско чудо и среќа е што не се заразив.
Туцаковиќ признава дека, без оглед на тоа што е силна, можат да ја скршат депресивните мисли.
– Животот е борба и јас се борам со себе. Овој пат е депресивно, луѓето се депресивни, сè запре, но се надевам дека сè ќе се врати во нормала во текот на летото, вклучително и јас. Само да се помине оваа мака наречена корона.
