И покрај ужасите што ги гледаме во Појасот Газа, војната што се води против Украина е од многу поголема важност за идната безбедност и просперитет на Британија.
Ова го наведува Хамиш де Бретон Гордон, британски полковник и експерт за хемиско оружје во авторски текст за Дејли Телеграф.
- Клучните предизвици со кои ќе се соочи Руте во НАТО
- Апаcиев: Дафинчето „мало неpвозна“ кога ѝ се cпомнаа шеcте cтана – „Кажи му на твојот лидеp алкоxоличаp да не те с’ска„
- Курсна листа на НБРМ: Ова е денешната вредност на валутите
- Пyтин: Ќе ги оствариме сите цели
- Денеска се празнуваат Светите маченички Вера, Надеж и Љубов и мајка им Софија
– Ако направиме чекор назад, јасно е дека можноста за нуклеарна војна и унапредување на силите на Путин се подалеку и подалеку кон запад е она што бара нашето најголемо внимание – изјави Де Бретон Гордон.
Во продолжение ви го пренесуваме остатокот од неговиот авторски текст.
Да, блискоисточните терористички организации ни се закануваат со напади. Но, тие се ограничени и немаат способност да се вклучат во вид на тиранско потчинување што Путин многу би сакал да го испроба во Украина. И тие немаат способност да испратат смртоносни стратешки нуклеарни боеви глави низ небото.
Сепак, украинскиот претседател Зеленски очигледно почнува да покажува огорченост бидејќи Западот е преокупиран со други работи. По 20 месеци континуирано војување, неодамнешните реконструкции на генерали и безбедносни службеници покажуваат длабока фрустрација од сегашната воена состојба.
Залихите на западно оружје и муниција пресушуваат и се чини дека се пренасочени кон источниот Медитеран. Изборите во САД и Обединетото Кралство следната година би можеле да се покажат фатални за континуираниот проток на оружје.
Спротивно на тоа, Русија се свртува кон „тотална војна“. Кога ќе се соберат сите извори на трошоци, воените трошоци оваа година лесно би можеле да надминат десет отсто од БДП. Кремљ е подготвен да ја фрли руската младина во машината за мелење месо во Донбас, додека украинските војници на фронтот имаат, во просек, повеќе од 40 години. И, се разбира, Путин не се соочува со ризик да ги загуби „изборите“ следната година. Оваа целосна посветеност би можела да ја преврти вагата – и Зеленски го знае тоа.
Есејот „Модерното позиционо војување и како да се победи во него“ од генералот Валериј Залужни, врховен командант на вооружените сили на Украина, на прв поглед е многу искрена и реална проценка на моменталната воена состојба. Тоа е и предупредување за Западот дека Русија е далеку од поразена.
Да се сугерира дека работите дошле во ќор-сокак не значи да се признае поразот, но очекувам дека се уште има некои суптилни пораки на тие страници – и за руската страна и за украинските поддржувачи.
Никој не мислеше дека во 21-от век огромниот број војници ќе биде толку важен како што беше на почетокот на 20-от век. Русија наводно изгубила повеќе од 300.000 војници во 20 месеци војна. Сепак, удобно сместен во Кремљ, Путин е изолиран од политичките последици од ова големо уништување на иднината на Русија.
Позиционалната војна им овозможува на Русите да продолжат да ставаат едвај обучени војници во рововите кои само треба да држат пушка и да пукаат. Украина, од друга страна, нема безбедни области за обука на своите регрути, па верувам дека украинскиот генерал учтиво „врескаше“ на Западот да вложи сериозни напори во оваа област.
Зеленски до сега постојано бараше ново оружје за да го промени односот на силите. Во рововите на Првата светска војна во 1917 година, тенкот беше тој што покажа што треба да се направи. Во тоа време, многумина не го реализираа својот потенцијал, имајќи предвид дека тенковите се користеа постепено, а не како дел од сеопфатен и комбиниран пристап за употреба на оружје.
Сепак, како поранешен командант на тенкови, проценувам дека тенковската акција кај Камбраи на 20 ноември 1917 година не се разликува од тенковската акција во 2023 година во Донбас. Ако барањата за кои вика Зеленски, ќе го скрши ќор-сокакот – особено ако на Украина и обезбедиме модерни борбени авиони.
Ние на Запад мораме пред сè да разбереме дека настаните во Европа се тие што ќе ја обликуваат нашата судбина во многу поголема мера од оние во источниот Медитеран. Мораме да и дадеме на Украина сè што и е потребно за да победи; во спротивно, постои реална можност да ја изгубат војната и да се спушти темен облак врз Европа каков што не сме виделе од 1939 година.
Пронајдете не на следниве мрежи:
