Оваа приказна е лекција за понизност. Потребно е да обрнеме внимание на малите работи и на сите луѓе околу нас…Еден ден, професорот во најдоброто медицинско училиште пристигнал на предавање и им најавил на студентите дека ќе им даде тест. Сите негодувале, само најдобриот студент не се грижел – се чувствувал сигурен во себе и во своето знаење.
Го погледнал целиот тест и го решил без проблем, но потоа стигнал до едно прашање. Пишувало: „Кое е името на хигиеничарката во нашата зграда?“
Студентот се насмеал, „ова мора да е некоја шега“ – си помислил. Ова прашање не може да носи некои бодови, нели? Професорот сигурно се шегува. Го знаел лицето на жената која ги чистела ходниците и предавалните, но немал поим кое е нејзиното име. Го оставил последното прашање неодговорено.
Друг студент го прашал професорот: „Последното прашање не носи бодови нели?“
Професорот мирно му одговорил: „Секако дека носи. Видете, во вашата кариера ќе сретнете многу луѓе. И секоја личност е важна – секогаш. Секој заслужува признание, па дури и насмевка која си ја упатуваме едени на други секојдневно во ходникот.“
Сите до еден ја запомниле лекцијата. Инаку, точниот одговор на лекцијата бил: Маријана.
Ова е одличен потсетник дека на секој човек треба да му се оддаде признание за работата. Не е секоја работа гламурозна, но многу луѓе напорно работат. Нашите животи не би биле едноставни без работата на луѓето „во позадина“. Затоа, треба да се почитуваме меѓу себе!Еден ден, професорот во најдоброто медицинско училиште пристигнал на предавање и им најавил на студентите дека ќе им даде тест. Сите негодувале, са
