Прочитајте ја оваа трогателна приказна која ја напишала една новинарка од една сообраќајна несреќа. Додека умирала настраданата , и ги шепотела овие зборови на новинарката…“Мамо, излегов со пријателите. Отидов на една забава и се сетив што ми рече пред да излезам: “Немој да пиеш, ако возиш.” Затоа, испив еден спрајт . Се почувствував горда со себе за, за тоа што го послушав твојот совет , и за разлика од многу мои пријатели бев трезна ! Го Направив својот избор, и твоите зборови беа свети за мене. Кога забавата заврши, луѓето почнаа да се качуваат по своите автомобили, пијани. Јас се качив во мојата кола , и земав неколку пријатели пијани со сигурност дека сум во состојба да возам и да ги отнесам дома – живи и здрави .
Тогаш, Мамо, не можев дури ни да замислам што ме очекува. Нешто неочекувано силно ме удри. Сега сум тука легната – на земјата и прости ми ги слушам полицајците да зборуваат: “Момчето, кое го удри овој автомобил е пијан , но е жив е “.Мамо, гласовите се толку далечни ..! Крвта ми е насекаде и се обидувам со сите сили да не заплачам . Можам да ги чујам и докторите: “Девојката нема да издржи”.
Сигурна сум мамо дека момчето што ме удри, не сакаше да ме рани. Но зошто …? Тој пиел, а јас треба да умрам. Зошто животот е толку неправеден, мамо? Зошто луѓето го прават тоа , знаејќи дека можат да избришат толку животи ..?
Повеќе на mkd-news.com
“Мамо, излегов со пријателите. Отидов на една забава и се сетив што ми рече пред да излезам: “Немој да пие
