Педијатријата во Германија е на работ на колапс, а родителите се принудени сами да се грижат за своите болни деца бидејќи во болниците нема доволно медицински персонал.

Ова се зборовите на германската новинарка Сабина Ренефац, која објави текст во „Шпигел“, во кој наведува дека германскиот здравствен систем е пред колапс.

„Минатиот викенд, мојот осумгодишен син имаше температура преку 40,5 степени Целзиусови, дење и ноќе. Кашлаше и тешко дишеше. Потајно се молев да не му треба лекар, што звучи апсурдно, бидејќи јас сум атеист. Сепак, ми се чинеше дека молитвата е поефикасна од потпирањето на здравствениот систем“, пишува оваа новинарка за нејзиното неодамнешно искуство со германските болници.

Таа наведува и дека нејзината ќерка, кога имала две години, во 2018 година се заразила со вирусот и завршила во болница. Уште тогаш имаше хроничен недостиг на вработени во германските болници, а родителите мораа да ги менуваат медицинските сестри, кои немаа доволно време да им помогнат на сите пациенти.

„Тоа беше пред четири години. Од тогаш ситуацијата драстично се влоши“, вели Ренефац.

Медицинските центри во големите градови како Берлин се целосно преоптоварени, со време на чекање до десет часа. На педијатриската медицина и недостигаат најосновните работи: кревети, медицински персонал, па дури и антибиотиците стануваат ретки. Педијатрите се преоптоварени. Бебињата со излечиви болести треба да се возат во други делови на земјата за да бидат примени во болница. Младите лекари работат во нехумани услови, често по 17 часа на смена.

„Системот е преоптоварен низ целата земја“, изјави за Шпигел минатата недела Флоријан Хофман, генерален секретар на Германското интердисциплинарно здружение за интензивна нега и итна медицина (ДИВИ).

Портпаролот на Сојузното здружение на педијатри, Јакоб Маске, рече дека во моментов животот и здравјето на децата и младите се „соодветно загрозени“.

Каква невидена реченица. Очигледно, условите повеќе личат на воена зона, а не на една од наводно најбогатите земји во светот, заклучува новинарката.

Проблемот не е од вчера

Проблемите на германската педијатрија се очигледни веќе подолго време. Лекарите постојано предупредуваа на колапс, а се зголемуваат поплаките на родителите кои со месеци или подолго не можат да најдат педијатар.

Германската новинарка понатаму наведува дека детските болници не се погодени од некоја природна катастрофа, туку дека тоа е последица на големи политички грешки. Бројот на кревети во детските болници нагло се намали во последниве децении, а според Федералната работна група за деца и болници, меѓу 1993 и 2009 година се намали за една петтина, на 19.000 кревети. Оттогаш, бројот продолжи да се намалува. Многу детски болници прават финансиски загуби бидејќи лекувањето на децата не е вредно на трудот.

„Кога 90-годишник ќе добие нов колк, тоа им се исплати на клиниките. Лекувањето деца често е лоша работа“, рече директорката на детската болница „Ауф дер Булт“ во Хановер, Агнес Џеневеин.

Веќе 20 години медицинските услуги се наплаќаат по таканаречени паушални тарифи. Во раните деведесетти сите мислеа дека државата е прескапа, а „слободниот пазар“ требаше да го направи здравствениот систем поефикасен и подобар. Имаше речиси религиозно, заблудувачко верување дека „пазарот“ ќе регулира сè и ќе ги подобри работите за сите во некоја неодредена иднина.

Но, како и секоја религија или систем на верување, без разлика дали се нарекува комунизам или неолиберализам, таа иднина никогаш не се оствари. Сепак, глобалните болнички групи како што е „Хелиос“ направија фантастични профити, наведува авторката.

Во медицината, сега е случај дека скапите третмани кои користат современи технологии се подобри од оние за кои се потребни луѓе и време, на пример, да се згрижи предвреме родено бебе или да се прегледа мало дете кое плаче. Додека пензионерите постојано прават скапи тестови на апарати кои не мора нужно да им го подобрат животот, детските болници се затвораат. Во целата држава има недостиг од педијатри.

Недостигот на персонал е исто така резултат на одлуките кои се непријателски настроени кон децата: во 2017 година, тригодишниот курс за обука за педијатриски медицински сестри беше укинат и заменет со општа обука за медицински сестри, за да се надомести недостигот на персонал во домовите за стари лица. Специјализацијата е можна дури по две години.

Додека порано можеше да помогне педијатриска медицинска сестра во третата година од обуката, денес тие прво треба да го завршат целиот процес. Се чини како потребите на постарите и децата се постојано во конфликт, иако грижата и за едните и за другите треба да се подобри, заклучува авторката.