Емили Хенд мораше да бега од куќа до куќа бидејќи Хамас ја принудуваше да го стори тоа додека израелските сили го нападнаа Појасот Газа.
Томас Хенд, таткото на девојчето кое на 17 ноември го имаше својот деветти роденден како заложник во Појасот Газа, изјави за Си-Ен-Ен во долга исповед, пред таа повторно да се соедини со нејзиниот татко по 50 дена заробеништво.
- Тоа е страшно. Ја влечеле, ја туркале… веројатно пукајќи во исто време – рекол тој мислејќи на селаните од место до место на кое Емили била принудена.
Тоа е само еден од деталите што ги научил од неа додека неговата ќерка полека се отвора за тоа што се случило откако била киднапирана на 7 октомври и однесена во Појасот Газа, место кое сега го нарекува „кутија“.
- Се отвора полека, малку по малку. Низ што навистина поминала ќе дознаеме додека ќе се отвори. Сакам да знам толку многу работи… но треба да ги оставите самите да ви кажат, кога ќе бидат спремни – рекол Томас.
Емили беше држена во заробеништво заедно со нејзината пријателка Хила Ротем-Шошани и мајката на Хила Раџа пред децата да бидат ослободени минатата сабота.
Хенд рече дека Раџа се грижела за Хила и Емили како и двете да се нејзини ќерки.
Тој рече дека разделбата на Хила од нејзината мајка две ноќи пред да бидат ослободени девојчињата, што е спротивно на договорот постигнат меѓу Хамас и Израел, е „уште еден доказ за суровоста“ на палестинската екстремистичка организација.
Емили спиела во куќата на Хила кога Хамас извршил рација во Кибуц Бери, а Ханд била заробена во неговата куќа со часови и не можела да стигне до нејзината ќерка.
Околу 130 жители на тој кибуц биле убиени, а други биле заробени.
Околу два дена подоцна, водачите на кибуцот му рекле дека го виделе телото на Емили.
- Само рекоа: „Ја најдовме Емили. Таа е мртва“. Потоа извикав: „Да! и тој се насмевна бидејќи тоа беше најдобрата можна вест што можев да ја добијам. Така, смртта изгледаше како благослов, апсолутен благослов“, вели Ханд, кој сметал дека е подобро Емили да умре отколку да биде киднапирана од Хамас.
Но, речиси еден месец подоцна, израелската војска му кажа дека Емили е „многу веројатно“ жива и дека е заложник на Хамас.
Ханд рече дека војската составила делови од информации и разузнавачки информации.
Ниту едно од телата на убиените во Кибуц Бери не беше идентификувано како Емили, немаше крв во куќата во која спиеше, а сигналите на мобилниот телефон на семејството на Хила беа проследени сè до Појасот Газа.
Од чувството дека смртта ќе биде благослов, тој сега беше ужаснат од можните услови во кои била чувана Емили.
Хенд бил информиран, осум недели откако последен пат ја видел својата ќерка, дека Емили е на списокот на втората група заложници што треба да бидат ослободени според привременото примирје меѓу Израел и Хамас.
Потоа дошло до долго доцнење на размената на затворениците, а потоа се слушнало дека девојчето е во просториите на Црвениот крст.
- Одеднаш вратата се отвори и таа само истрча кон мене. Беше прекрасно, баш како што замислував. „Веројатно премногу силно ја стиснав“, рече тој.
Во виралното видео тој ја поздравува својата ќерка со нејзиниот прекар Емус.
- Само кога се оддалечи, можев да видам дека нејзиното лице е истрошено, како моето, додека порано беше буцкасто, детско – изјавила Ханд за ќерката која како и другите заложници ослабела.
Ханд рече дека никогаш не ја видел толку бледа и дека бил шокиран кога разговарала со него.
- Најшокантниот детал од таа прва средба со неа беше тоа што таа цело време само шепоти. Морав да го ставам увото до нејзините усни. Во заробеништво не смееле да прават врева – објаснила Ханд.
Тој изјавил дека во очите на Емили „се појавил ужас“, но зад преплашениот поглед повторно се појавило детето кое претходно го познавало кога и го понудил својот мобилен телефон во комбето со кое се возеле дома.
- Првата работа што направила е да ја пушти песната на Бијонсе – рекол тој и додал дека Емили потоа повторно почнала да се смее.
Ханд го донел нивното семејно куче за да ја олесни целата ситуација и во случај Емили да му се налути што не дошол да ја спаси – од нешто од што се плашел откако дознал дека е жива.
А сепак, Емили му рекла на својот татко дека мисли дека и тој бил киднапиран.
Кога ја прашал што мисли, колку време ја нема, таа одговорила „една година“.
- Освен шепотење, тоа беше уште еден удар директно во стомакот. Една година! – рече Ханд.
Тој изјавил дека Емили, чија коса била полна со вошки кога ја ослободиле, полека се смирува, но се уште многу плаче.
- Синоќа плачеше додека лицето не и поцрвене, не можеше да престане. Не сакаше никаква утеха, претпоставувам дека заборавила како да се утеши. Таа се покри со јорган преку глава и тивко плачеше – рече Ханд.
Тој рече дека неговата ќерка е „многу решителна девојка, многу силна“.
„Знаев дека нејзиниот дух ќе и помогне да го преброди сето тоа“, рече Ханд.
Пронајдете не на следниве мрежи:
