Муралот со љубопитно девојче, насликан на површина од 21 м2 на училиштето
„Григор Прличев“ во Охрид, испраќа порака за инклузивност, прифаќање на различностите и
емпатија со оние кои живеат со најразлични предизвици.
Муралот е симболичен подарок за крајот на учебната година од Халкбанк АД Скопје, која
продолжува да испраќа важни општествено-одговорни пораки преку јавните простори.
Инклузијата е претставена низ духот на детската игра и отвореноста за различностите, а пораката
се испраќа преку ѕидот на охридското училиште во центарот на градот.
- Муралите полека стануваат наш препознатлив знак. Избираме уметници со специфичен
уметнички израз и активистички пристап. Овој пат им се обраќаме на најмалите, со цртеж
за инклузијата. За нас таа не е поим, туку вистинска состојба на која секојдневно работиме
и како банка, но и како поединци. Во нашите општествено-одговорни проекти, инклузијата
е застапена на многу рамништа, со цел да ја подигнеме свеста за различните, за оние кои
живеат со најразлични предизвици. Негувањето на вистинската свест за тоа дека секој
човек е важен започнува од најмала возраст. Нашиот избор овој пат е пораката за
прифаќањето да биде преку муралот како еден од најмоќните уметнички форми на едно
од најубавите училишта во Македонија, ООУ „Григор Прличев“ во Охрид. Ова е наш
симболичен подарок за крајот од учебната година за сите ученици, наставници и родители
– потенцира Маја Наумовска Савеска од Халкбанк.
Автор на муралот во Охрид е уметникот Трајче Павлов, кој се инспирирал од Охридското езеро
и од водата како елемент: - Сите ја доживуваме водата како нешто привлечно, ама и непознато. Едно девојче загазува
во вода со желба да истражи и открие дали е ладна, длабока, убава и слично. Така гледам
и на инклузијата и на емпатијата со различните од нас, со луѓето кои секојдневно живеат
со предизвици поради нивните посебите потреби. Не секој има сила и желба да влезе во
водата. Секако дека ако влезеш ќе се наводениш, но ќе ги видиш нештата и од другата
страна. Секој различно гледа на различностите. Мене ме водеше духот на детската игра и
детската отвореност. Децата најлесно ги прифаќаат поинаквите од нив. И додека цртав,
тие доаѓаа до мене фасцинирани од големината на цртежот, од боите, од различните
елементи. Се обидов да го доловам акварелниот ракопис, неговата пастелност и лазурност
и тука повторно сакав да се доближам до детската фантазија. Кога цртам и јас сум дете –
вели Павлов, кој на муралот што е на површина од 21 квадратен метар работеше цела
седмица.