Свети Василиј е еден од најценетите светци во нашата нација, а исто така е познат и како Чудотворец. Роден е во 1610 година како Стојан Јовановиќ во селото Мркоњичи, близу Требиње. Поради страв од данок во крвта, неговите родители го испратиле во осамениот манастир Завала на 12-годишна возраст.
Неколку години подоцна, тој се преселил во манастирот Тврдош (Требиње), каде што посетувал манастирски училишта. Тој се здоби со титула архимандрит и отишол на обиколка на големите православни центри на Света Гора и во Русија. Во 1638 година бил ракоположен за митрополит во Пеќската патријаршија. Починал во 1671 година во Острог, каде што се чуваат неговите мошти и денес.
Свети Василиј бил почитуван од народот за време на неговиот живот. Неговиот манастир секојдневно го посетуваат толпи верници, за да се молат и да побараат помош и лекување. За Острог важи верувањето дека не одите на тоа кога сакате, туку кога ве поканува Свети Василиј.
Нашиот народ му даде прекар на Чудотворец. Неговите чуда беа забележани веднаш по напуштањето на земниот живот: од карпата покрај која се одмори, почнала да расте лоза. Седум години подоцна, во сон, му се појавил на игуменот во Чупа, близу Никшиќ, барајќи од него да отиде под Острог и да го отвори гробот. Игуменот го пронашол недопреното тело на светителот, околу кое се ширел мирисот на младиот босилек. Дури и денес, при посета на Острог, верниците тврдат дека чувствуваат ист, благ мирис сличен на босилек.
Нашите старешини тврдат дека Василије Чудотворец не простува и дека тој строго ги казнува неверниците. Ако ветите нешто пред неговите мошти, не се осмелувајте да го погазите. Свети Василиј одлучува дали ќе ти се исполни желбата, и ако не си доволно праведни, велат тие, тој нема ни да сака да прифати подарок од тебе.
Приказната за една Херцеговинка која се пофали со големата сума што ја остави под Острог кружи меѓу луѓето. Во сонот, светицата и се јавила, одбивајќи и ги парите, а наутро и биле вратени – го пронашла на креветот, под перницата.
Следниот настан од 1895 година е исто така прераскажан. Додека Босна и Херцеговина беше под австро-унгарско владеење, луѓето се собраа во Билеќа да побараат пасоши за Црна Гора, сакајќи да го посетат Острог. Шефот на Котор, М. Адамовиќ, одговорен за овој случај, ги отфрлил со зборовите:
„Џабе ме чекате! Јас не ви давам прописници до Острог! Зошто одите таму, глупави луѓе, кога нема ништо за вас освен оној сув труп што го ставија во ковчегот и го прогласија за светец! “ Изговарајќи ги овие погрдни зборови, тој се свртел и паднал по скалите, по што поминал цели два месеци во болница!
