Според официјални обдукциски наоди инжинер за заштити од пожари има да ви каже нешто за јаглерод моноксид (CO=2CO2-O2)
Жртвите не изгореле – ги убил јаглен моноксидот.

Смртта дошла тивко, но немилосрдно – гас без боја, без мирис, без шанса за преживување.

Се врзал за нивниот хемоглобин, ги угушил одвнатре додека панично барале излез што не постоел.

Секунда по секунда, пулсот им исчезнувал – не од оган, туку од системско убиство со немарност.

Доколку излезите беа отворени, доколку имаше вентилација, аларм, обука – овие луѓе ќе беа живи.

Но клубот бил стапица. А лиценцата – смоквин лист за прикривање на смртна небрежност.

Јаглен моноксидот направил што институциите не смеат: запечати живи луѓе.

Одговорноста не се мери со број на жртви – туку со број на изгубени секунди кои можеле да ги спасат.

Се гушеа додека државата спиеше, а лиценците се делеа како флаери.

Ова не е пожар – ова е колективно убиство по службена должност.

Пишува на Фејсбук Кумановска Горила