Сиртсеј е вуклански остров во Атлантскиот океан кој се наоѓа на триесетина километри од Исланд. Тој се создал со помош на голема ерупција во 1963. година која почнала на длабочина од 130 метри.
Ерупцијата траела три години, а до 1967. година се создал островот кој го доби името по огнената дива Суртур од нордиската митологија.
Ерозијата на тлото и силните ветрови на северот на Европа со време ја намалија неговата површина, но и интересот на научниците за тоа подрачје.
УНЕСКО го заштити островот и го стави на листата на Светски наследства во Европа, а пристапот е дозволен само за одбрани ботаничари, биолози и вулканолози. Главната задача е да се проучи како настанува екосистемот без човечко влијание.
Махагони и лишаи се првите видови растенија што почнале да растат на овој остров, а многу брзо птици почнале да се прикрадуваат на Сиртсеј. Денес на островот постојат седумдесет видови на растенија.
Интересно е што на островот има само една куќа каде што спијат експертите кои ги проучуваат промените. Пред да слетаат на островот, секој научник е испрашуван да не случајно пренесува некои семиња кои можат да го нарушат природниот екосистем.
И покрај мерките на претпазливост, на островот расте домат што ги изненади научниците. Всушност, додека еден од локалните експерти не призна дека извршил голема нужда на забрането место, поточно на плодна вулканска почва по консумирање домати.
