Детето мора да се присети на вистинските детали што ќе овозможат пребарување, обично имиња на луѓе или места. Инаку, тешко е да се утврди дали станува збор за реален живот или имагинација
Американскиот детски психијатар д-р Џим Такер наиде на неверојатни случаи на наводни сеќавања од минатиот живот, пишува mindbodygreen.
Една од најзабележителните е можеби приказната за Џејмс Леинингер кој во својата трета година имал ужасни кошмари за авионска несреќа.
На родителите им рекол дека во сон бил пилот чиј авион се урнал. Тој сподели и импресивни детали како што се имињата на носачите на авиони и имињата и презимињата на луѓето што биле со него.
На големо изненадување на неговите родители, изјавите на Џејмс имаа необични сличности со пилотот по име Џејмс Хјустон, кој починал за време на Втората светска војна – скоро 50 години пред раѓањето на Џејмс Леинингер.
Се верува дека момчето доживеало сеќавања од минатиот живот. Психијатарот Такер објасни што научил за 20 години проучувајќи ги сеќавањата од „минатиот живот“ и одговори на некои вообичаени прашања.
Такер верува дека 35 месеци е просечното време кога децата почнуваат да се сеќаваат на нивните минати животи. Бидејќи стекнуваат подобри вербални вештини, тие често споделуваат настани од нивните претходни животи.
„Околу 75 проценти од нив ќе зборуваат за тоа како умреле во минатиот живот, а тоа биле најчесто несреќи или убиства“, вели Такер, додавајќи вообичаено прашање за родителите е дали е тоа фантазија или вистински претходен живот.
“Клучно е да се утврди дали изјавите на децата можат да бидат проверени. Детето мора да ги запомни вистинските детали што ќе овозможат пребарување, обично имињата на луѓе или места. Во спротивно, тешко е да се утврди дали се работи за реален живот или имагинација”, рече тој, и вели дека треба да се обрне внимание на тоа дали детето ја добило информацијата од други извори, како телевизија и слично.
Иако сеќавањата од минатиот живот обично се поврзуваат со трауматично искуство, тие обично исчезнуваат кога детето ќе наполни 6 или 7 години – вели Такер, додавајќи дека спомените во никој случај не се трајни.
Тој исто така забележува дека нема докази дека секој живеел претходен живот. Тој верува дека тоа се случува кога некој во минат живот трагично завршил, односно починал млад или под несреќни околности.
Спомените од минатиот живот се фасцинантни и, како што верува Такер, тие докажуваат дека свеста го надминува физичкиот свет.
Пронајдете не на следниве мрежи:
