Актерот и кошаркар Милован Тасиќ Таса почина на 77-годишна возраст, јавуваат локалните медиуми.
Големиот мајстор на малите улоги, како што е познат во домашната кинематографија, има толку интересна животна приказна што може да се направи и филм.
Милован Тасиќ – Таса, еден од најпознатите српски епизодни актери, е роден во далечната 1947 година во селото Доње Црнатову кај Житораѓа. Кон крајот на 60-тите години на минатиот век се рашири легендата за џинот од југот на Србија, а легендарниот тренер Пива Ивковиќ реши да влезе во автомобилот и да го пронајде тој добронамерен џин.
Милован Тасиќ-Таша работел како тракторист во Инѓа се додека еден ден не дошол тренерот на кошаркарката Радничка од Белград, Слободан Ивковиќ (брат на познатиот тренер Душан-Дуда Ивковиќ) и го прашал дали сака да дојде на пробна обука. Кога на кошаркарскиот терен се појави овој добродушен џин висок 212 сантиметри, несмасен и невешт во движењата, предизвика или симпатии или потсмев кај публиката.
– Подоцна сфатив – рече тогаш Тасиќ – дека по својот изглед сум интересна фигура за гледачите, дека на некој начин сум им допадлив како кошаркар. Тоа ме мотивираше да тренирам секој ден и барем донекаде да го надоместам изгубеното.
Снимаше за проклети пари
Таса не пукаше за слава, туку за пари. Проклети пари, што ги немаше во Радничко. Во светот на филмот се спријатели со бројни актерски легенди за кои има само пофални зборови.
Во армијата првите шест месеци немаше чизми, бидејќи ЈНА во стратешките проекции не го предвиде бројот 52, се разбира, тој не одеше бос, но народната војска му конструираше дрвени кломпи.
– Сите актери беа одлични луѓе, боеми, многу го сакаа пабот. Драган Николиќ беше многу добар човек, се познававме од снимање филмови, но и од Црвениот крст. Се сеќавам и на Столет Аранѓеловиќ како добар дечко, често седев со него во кафаната „Фонтана“, во близина на Спортската сала, а Бата Живојиновиќ и неговиот Лулу, исто така, од Крст, беше најдобар, но незгоден кога пие, толку „Додека играв во Ваљево се дружев со Вој Брајевиќ, братот на Мики и браќата кошаркари Бранко и Зоран. Сите отидовме на капење во Љиг, бидејќи во Ваљево немаше базен“, тој. изјави Таса за Спортклуб.
