Македонската православна црква и нејзините верници утре ја слават Лазарова сабота, во знак на сеќавање на воскресението на Лазар, кого Исус Христос го воскресна од мртвите и ја симболизира победата на животот над смртта.

Во црквата е обичај да се носат гранчиња од врба, а по литургијата се делат на верниците кои ги носат дома и со нив украсуваат икони и кандила.

Како што трае шестата недела Цветна недела од Велигденскиот пост, трпезата во Лазарева сабота треба да биде посна, но маслото е дозволено.

Утре треба во вода да потопите цвеќе кое стои до Цветници што се празнуваат еден ден подоцна, за да можат домаќините да се измијат и да бидат румени во текот на целата година!

Нашите предци веднаш в зори во Лазарова сабота оделе до реката или потокот за да се измијат, а потоа земале камен од таа вода и го фрлале што подалеку со зборовите „Колку што го фрлив овој камен, толку змијата да биде подалеку од мене“.

Во Лазарева сабота строго е забрането да се пее и да се радува, како поради тагата што ја носи со себе Велигденскиот пост, така и поради сабота, која е ден посветен на покојните.

Освен тоа, на овој празник посна трпеза подготвуваат и оние кои не постат.