Дивата Џенифер Лопез и покрај тоа што зачекори кон седмата деценија од животот, сепак е дете гладно за љубов. И како што се случува, во причинско-последична психолошка врска, таа порасна во дом во кој недостасуваше нежност и внимание, прошаран со ноти на насилство и студенило.За својата токсична врска со родителите Гвадалупе и Дејвид проговори дури неодамна, а дури сега ни стана јасно зошто цел живот бара засолниште и безбедно пристаниште кај емотивните партнери.– Кога растев, постојано барав некој што ќе направи да се чувствувам сакано. Бев средно дете, изгубено меѓу сестрите Лесли и Линда. Татко ми работеше во ноќни смени, спиеше цел ден и немаше време за нас. Мајка ми беше нарцисоидна, егоцентрична, партиска жена. Таа е супер комплицирана, носи многу емотивен багаж, го направи она што требаше да го направи и тоа ја направи силна, но и цврста. Таа нè претепа. .. – изјави Џеј Ло во нејзините документарни филмови „Полувреме“ и „Најголемата љубовна приказна никогаш не кажана“.Таа потоа продолжи со период на напуштање дома за да ги оствари своите танцувачки соништа.– Бев бездомник некое време. Но, мајка ми инсистираше никогаш да не зависам од маж, да бидам свој човек, и јас сум ѝ благодарен за тоа.Сепак, Џеј Ло денеска и’ го честиташе роденденот на својата мама со натпис „Благодарам што си секогаш тука, те сакам многу…“, а се чини дека раните зараснале.