Сликите се доста опуштени, дури се граничат со надреалната замисла.

На 18 декември 1941 година, додека Втората светска војна беснее и ужасите на конечното решение на „Third Reich“ се се појасни – на пример, смртоносните стратегии во Челмно кампот започнаа од пред помалку од две недели – Адолф Хитлер претседава на божиќна забава во Минхен. Топла атмосфера, светлуцави орнаменти и свеќи ја осветлуваат празничната сцена.

Соочени со сценава, луѓето може да се запрашаат, како би можеле нацистичките лидери да ја усогласат идеологијата на омраза и освојување со мирен и весел празнишен дух.

„Не можеме да прифатиме дека германското божиќно дрво има каква било врска со детското креветче во јасли во Витлеем. Незамисливо е за нас, дека Божиќ и целата негова длабока содржина е производ на ориенталната религија“, беа зборовите на Фридрих Рем во 1937 година, во обидите да ја оттргне „ориенталната“ религија од празникот.

Овие фотографии беа дел од огромното складиште од изработени фолии направени од личниот фотографер на Хитлер, Хуго Јегер и закопани во стаклени тегли во предградието на Минхен во 1945 година, близу до крајот на војната. Сојузничките сили за малку ќе ги откриеле фотографиите, додека вршеле истрага во куќата на Јегер (шише коњак кое стоело врз фотографиите го одвлекло вниманието на војниците) но, Јегер оправдано преплашен дека фотографиите ќе служат како доказ за неговата лојалност кон нацизмот, ги скрил под земја. Една деценија подоцна, тој ги ископа фотографиите и 10 години подцна го продаде на „LIFE“, по што беа објавени во 1970 – та година.

Во 1941- та година, Хитлер ја направил оваа божиќна забава за неговите генерали. Бидејќи тој ги презирал и доминирал над своите офицери, никогаш не чувствувал леснотија за социјализирање со нив – тие имале образование од него. Никогаш не ги канел на вечери, свесен дека тие ќе гледаат од високо на неговите стари пријатели со кој сакал да биде во друштво.