Светски познатиот „филантроп“ Џорџ Сорос, со години е една од најпроблематичните политички фигури во глобалната политика. Во Западните европски медиуми, тој е често претставен како богат, добронамерен основач на јавното мислење со левичарски наклоности, кој работи со разни невладини организации, за да го направи светот подобро место за живеење.Дури и површен преглед на последните неколку децении од кариерата на Сорос, покажува дека оваа слика во голема мера е лажна, и дека тој е одличен пример за проблемот на приватните интереси, т.е. се обидува да го избегне националниот суверенитет и слободите на државите и на индивидуалците. Оваа статија е обид да го понуди таквиот преглед. Додека Сорос и неговите различни потфати очигледно се ангажираат во прилично неспорни форми на добротворна организација или антикорупциска работа, фокусот на оваа статија ќе биде за аспектите на неговите активности.
Војна на валута и Фондацијата Отворено Општество
Еден од ретките случаи кога Сорос бил отворено ктитикуван во Запдот е во врска со поврзаноста со неговите војни на валути. Тој признава дека ја снижил вредноста на фунтата во војна на валута против Банката на Англија, и заработил милијарда долари во процесот.
Преку неговите Фондации Отворено Општество, Сорос е активен во 41 земји. Разните гранки од Фондациите, имаат вкупно 1800 работници, ие проценето дека има потрошено 13 милијарда долари од основањето на Фондацијата во 1993 година.
Како лице и институција, која наводно се занимава со ширење на уставна демократија и слободен пазарен либерализам, Сорос и американското отворено општество, тој е наклонет кон популизам и левичарски борбености.
Сорос исто така, троши многу пари на помалку директни напори за да го контролира јавниот дискурс во Европа.
Кризата со мигрантите
Иако Соросовото општо левичарство може да се гледа како ништо повеќе од изразување на гледиште, и неговите финансиски манипулации како природен дел од од денешниот економски систем, неговите актицности во врска со таканаречените кризи со мигранти, се целосно зли. Минатата есен, Сорос напиша мислење, кое апсурдно тврди дека Европа има „обцрска“ да земе најмалку милион мигранти годишно. Сорос демантираше дека европските даночни обврзници, треба да плаќаат најмалку 120 милијарда евра за да се овозможи зголемена имиграција во Европа. Самиот предлог, може да звучи лудо, но по неколку дена, Европската унија објави дека ќе го дистрибуира еквивалентот од два милиони во просек на македоските месечни плати во готовина на илегалните мигранти кои во моментов чекаат долж границите на Македонија.
„Обоени револуции“
Во Истокот, активностите на Сорос се со уште полоши карактеристики. Во Украина, неговите невладини организации, имат голем удел во таканаречените „обоени револуции“ од 2004 и 2014.
Понатаму, Сорос изготвил економски „развоен план“, кој бил добро примен од страна на украинската влада и „нудел“ да се инвестираат големи суми на пари во Украина, под услов да европските даночни обврзници да придонесуваат со големи финансиски субвенции.
Исто така, во источни и централни делови од Европа, исто така можеме да забележиме дека Сорос и Фондацијата Отворено општество, предизвикуваат немири и зголемување на ризик за војна.
Панамските документи
Според Викиликс, неодамнешниото излегување на јавност на податоци од Панамските документи, беше добиено од Организиран криминал и Проектот за пријавување на корипција, организација финансирана од страна на Агенција за меѓународен развој од САД и Џорџ Сорос.Дури и површен преглед на последните неколку децении од кариерата на Сорос, покажува дека оваа слика во голема мера е лажна, и дека тој е одличен п
