Древните Македонци, како и Хелените, го кориcтеле зборот „Βасилеус“ за именување на титулата – крал.Зборот нема никаква хеленска или „грчка“ етимологија, па затоа еден од најпознатите лингвисти грцисти, Холанѓанецот Роберт С.П. Бекас, предлага овој збор да се проучува како пред-хеленски. Со отстранување на хеленската наставка -ус, којашто е подоцна додадена, го добиваме зборот „Василе”, каде што веднаш се познаваат словенските зборови „ва”/в/во и „силе”/сила.
ВА на старословенски значи ВО, а „силе” најверојатно е падежна форма на СИЛА, заради зборот „ва” предтоа, и ова точно ги следи падежните правила во словенските јазици.
Во речиси сите словенски јазици, значењето на овие зборови има исто значење – ВО СИЛА – на власт, што и најточен и најсликовит израз за функцијата на владетелот.Зборот нема никаква хеленска или „грчка“ етимологија, па затоа еден од најпознатите лингвисти грцисти, Холанѓанецот Роберт С.П. Бекас,
