Трогателната исповед на една девојка која била силувана. Таа својата приказна реши да ја сподели на сајтот за животни исповеди, а ние ви ја пренесуваме во целост.Ја изгубив невиноста на 16 години, во 2000-та година. На најлош можен начин. Погодете на кој?!…Дадов изјава, но немав сила да се борам, Не успеав. Уште бев (и останав) епилептична.
Но си ветив себе си дека од тогаш (2000-та) ЈАС ќе газам, ЈАС ќе искористувам и ЈАС ќе ги оставам мажите, без разлика дали се тие ОК или не. Длабоко разочарана од животот ги криев своите чувства, ја гушев тагата и солзите во себе, со години собирајќи ги делчињата од својот распарчен живот. Го исполнував ветувањето кое си го дадов на себе: имав неколку врски и без разлика колку беа добри кон мене, добри, лоши, разумни, злобни, НЕ.
Недоволно да им верувам. Ги лажев дека ги сакам и сексуално и секако ги искористував. Но ниеден не изневерив со друг (добро само еден – заслужи). Јас не сум неверна – не, туку само ги полудувам со слатки лажни зборови, ги оставам, ги повредувам и – се зајакнував! Но, не доволно.
Таа болка малку ќе поминеше – но ништо повеќе. Тоа не се заборава. Ја вратив самодовербата со помош на СОС центарот, кој за жал веќе не постои. Болката се губеше, но јас повторно зајакнав. Но, не заборавив. Беше ужасно. Повторно бев силувана на почетокот на оваа година. Три пати од другиот, уште полош злочин – ем ме силуваше ем ме ограби. Но, се поместив чекор напред. Го пријавив силувачот и лоповот. Дадов изјава – повторно неуспех.
А него го снема. Се обратив во Женскиот центар. Ми дојдоа на помош, а тоа и го очекував – и се тоа многу ми значи. И ќе ми значи засекогаш. Повторно – трет напаѓач примитивец, препотентен гад. Првиот пат не успеав, вториот пат, се поместив од мртва точка но сепак не успеав….
Но, иако долго толерирав, против своја волја (беше груб, знаете машко его!)- третиот пат успеав!
Без полиција, без агресија, туку со чиста желба за успех. Послушувајќи го советот од најдобрата пријателка, направив свое дело на свој начин. Изглумив епилептичен напад додека „неговата гордост“ ми беше во уста (требаше да му го одгризам).
Ми пукна филмот, тој се исплаши и побегна. Изглумив нервен слом, и да земав нож, како да ќе си ги исечам вените.
Нормално, немав намера да го направам тоа. Тој наседна. Јас ризикував, направив пекол, изглумив нервен слом, а тој тоа го доживеа навистина. Исплашен како кукавица, избега. Дури и ме одведе брза помош. Тој се грижи за мене….Хахаххаа.
Кај ти е сега агресивноста „фраеру“. Се сомневам дека третиот силувач ќе се осуди да ми тропне на врата. Тој сепак е кукавица зад маската на опасен и арогантен „фраер“….Среќна сум што третото силување успеав да го надминам, и тоа сама…
Таа вечер сама со него. Инаку тоа не би го успеала без помош на прихотарапевтот во Женскиот центар, без поддршката од пријателката во центарот и без слушање на зборовите и советите на психотарапевтката.
Јас се поместив, се спротивставив на злочинот: Реков НЕ. Јас создадов пекол. Јас сум непослушна девојка, ЈАС УСПЕАВ.Ја изгубив невиноста на 16 години, во 2000-та година. На најлош можен начин. Погодете на кој?!…Дадов изјава, но немав сила да се борам, Не успеав
