Како ЦИА го СОЗДАДЕ ОТПОРОТ во МАКЕДОНИЈА

Обуката се состои од основање на невладини МЕДИУМИ, трибини каде ке се говори против власта, па како тоа треба да се организира протести на кои наместо фрлање на камења, ќе се дава цвеќе на полицајците, постојано да се шират лажни информации за некакви криминали.Единица за Специјални Операции- Јединица за специјалне операције или фрањиевци по основачот на единицата Фрањо Симатовиќ,или познати како Книнџи која е дел од српската елитна полициска единица која од 1996 е основана од Државната безбедност на југославија
15 јануари 2002. ЈСО е издвојена од државна безбедност, а е укината во полициската акција Сабја –( Сабља ) 25. март 2003. Главната база на Единицата се наоѓа во Кула, Нови Сад.Бројот на припадници на ЈСО е околу 200 луѓе. ЈСО е создадена од поранешни припадници на единица Книнџи и Српска Доброволна Гарда.
Во април 1991 година во областа Книн пристигна првата паравоена единица предводена од Франко Симатовиќ и Драган Васиљковиќ. Слободан Милошевиќ, неколку дена порано, на 16 март, на тајна седница со претседателите на српските општини вети формирање на единици кои ќе бидат во можност да ги брани интересите на Србија и српскиот народ надвор од Србија. Задачата на создавањето на една ваква единица е дадена,на Јовица Станишиќ, шеф на Државна безбедност
Оваа единица за специјални операции војува на повеќе фронтови во Славонија во Босна на Косово.Единицата станува моќна и независна единица од која дури и политичарите и министрите се плашат, оваа Единица е создадена за потребите на Слободан Милошевиќ и бирото за Државна Безбедност но подоцна истата таа влијателна Единица во клучниот момент ке го заврти грбот на оние кои ја создаваат под Притисок на ЦИА
По бомбардирањето на Србија од страна на НАТО пактот од власт беше симнат Слободан Милошевиќ со побуната од 5 октомври но се разбира оваа побуна не би била успешна доколку Опозицијата предводена од Зоран Џинџиќ и Небојша Човиќ не добиеја подршка од Единицата, која во тие моменти откажа послушност на режимот на Милошевиќ. Опозицијата која го предводеше Отпорот предходно доби огромна подршка од ЦИА на ова му предходи посетата на поранешниот полковникна на „Зелени Беретки“ Роберт Хевли во хотел Хилтон во Белград се среќава со 12 „ученици“ меѓу кои и Срѓа Поповиќ истиот оној кој подоцна ке биде замешан во ОТПОРОТ во Македонија предводен од Опозицијата на чело со СДСМ на тогашната средба Хевли му дава упатства на Срѓа Поповиќ како да го создадат ОТПОРОТ кој треба да послужи за рушење на власт на Слободан Милошевиќ кој е легитимно избран на избори, Срѓа Поповик заедно со Зоран Џинџиќ сериозно си ја сфатиле работата и почнуваат со ОТПОРОТ навидум со НЕНАСИЛНИ методи, за нив ненасилна метода представува дури и бомбардирањето на нато бидејќи треба да се дотера памет на народот !
Но и дел од ОТПОРОТ треба да биде преку Невладини Организации- НВО , USAID, специјализирана за ненасилно рушење на системот , OTI, NED, Carnegie foundation, SOROS (OSI – Open Society Institute), CANVAS и други параван Организации на ЦИА
„Спонтаната“ Петтооктомвриска демонстрација предводена од Демократска Српска Странка на чело со Зоран Џинџиќ ,овој ОТПОР ги чини т.н Невладини Организации 25 милиони Долари и тоа само за обука на ОТПОРАШИТЕ!
Обуката се состои од основање на невладини МЕДИУМИ, трибини каде ке се говори против власта, па како тоа треба да се организира протести на кои наместо фрлање на камења, ќе се дава цвеќе на полицајците, постојано да се шират лажни информации за некакви криминали.
Во Македонија пак опозициската СДСМ со години е дел од низа афери поврзани со медиумите и новинарите.
Во центарот на истите најчесто се афери поврзани со медиумите. Тие со нив склучувале фирми, се пазареле за остварување на одредени цели, но сево ова чинело милиони. СОРОС и тогаш бил еден од најголемите финансиери.
„Надеж“ е името на стратегијата на СДСМ, платена со 340.000 евра народни пари, со која место со изборна програма, партијата треба со притисок и насила да ја заземе власта. Една половина од таа платформа се состои од директна или индиректна злоупотреба на медиуми. Оваа афера прерасна во меѓународен скандал. Според владејачката партија, аферата на Црвенковски предизвика штета и рушење на угледот на државата. Екс-лидерот на СДСМ лично ја донесе одлуката за ангажирање на словенечки експерти. ВМРО-ДПМНЕ тогаш реагираше дека Борут Пахор го советувал Црвенковски да ги земе експертите кои го советуваа како да го руши легитимно избраните институции во Македонија. Овој чекор владејачката партија тогаш го нарече срамен, непромислен и низок.
Според аферата „Надеж 1“, кабинетот на тогашниот претседател Бранко Црвенковски, летото во 2007 година ги ангажирале Словенците Дејан Верчиќ, Дијана Гутеша и Пеѓа Ашанин-Голе, од кои првите двајца се од словенечката ПР-агенција „Пристоп“, за стратешки совети и консултански услуги. Цената е 340.000 евра за две години советување, кое завршило во април 2009 година, еден месец пред да стане Ѓорѓе Иванов нов претседател. Согласно извештајот на Државниот завод за ревизија (ДЗР) од 2008 година, немало ништо спорно во оваа финансиска егзибиција, бидејќи кабинетот на претседателот има дискрециско право да ангажира лица “со договор на дело“. Но, оваа постапка се коси со законот за јавни набавки, според кој за инвестиција на сума над 5.000 евра е потребен тендер. Но, втор проблем е што работеле советодавците од Словенија? Овие ликови работеле и на кампања за реизбор на Црвенковски на претседателското место, за во ноември 2008 година да го состават меморандумот со наслов „Надеж“, каде во основните точки е наведено и тоа дека Црвенковски нема да се кандидира за нов претседателски мандат, но дека се враќа во партијата.
Како што тогаш пишуваше „Дневник“, надежните словенечки советници му предложиле на Црвенковски да се направи сопствена медиумска алтернатива со помош на Сорос-фондовите или европските фондови за плурализација на медиумите и медиумска слобода (што ги одредува канцеларијата на Европската унија во Скопје).
Но, овде аферата Надеж не го доживеа својот крај. Пред јавноста беше обелоденето и нејзиното продолжение. Нова афера одекна од кабинетот на Бранко Црвенковски, наречена „Надеж 2“. . Кабинетот на поранешниот претседател, исплатил сума од над 530.000 евра на приватната фирма за комуникациски менаџмент “Пристоп МК“, за организација на Охридскиот самит на претседатели, кој траеше само еден и пол ден, на почетокот на мај, 2008 година.
Посебна приказна, пак, е аферата „Надеж 2“, поврзана во голем дел со истите ликови од „Надеж 1“, а на чело со тогашниот претседател Црвенковски. Овојпат се работи за тендер за организирање на Самитот на претседателите од Југоисточна Европа, одржан на 2. и 3. мај 2008 г. во Охрид, на кој учествуваа 16 државници од земјите од посочениот регион.
Посочените 32.729.673,48 денари, на кабинетот на претседателот Црвенковски му ги доделила Владата, а наместо целата организација да му ја додели на министерството за надворешни работи, кое има искуство од организација на вакви настани, кабинетот прави тендер на кој триумфира „Пристоп МК“. Македонското претставништво на словенечката компанија на тендерот победува извесна бугарска фирма ‘Love Wing’, која имала идентична понуда во многу сегменти со македонските Словенци, но другите ја намалиле сумата за ПР-услуги и маркетинг.
„Надеж 1“ и „Надеж 2“ се само две од низата афери кои се случија во кабинетот на Бранко Црвенковски, без разлика во која функција бил во државава.
Слична приказна се случува и денес повторно организирана од Опозицијата предводена од СДСМ овој пат ја имаме операција ПУЧ во која се прислушкувани разговори на Државниот врв со цел да се употребат за уцена и разнебитување на легитимно избраната власт сите овие работи кои ЦИА преку Сорос ги организира на Балканот не ја одбегнуваат и Македонија
Македонија денес е соочена со овој проблем и е под постојан притисок од американскиот амбасадор и представник од европската унија