Тоа беше уште пред 4 години. Се викам лана и имам 34 години. Од Загреб сум и невработена. Мојот живот дедека бев млада беше доста едноставен. Можев да си пружам се. Односно родителите можеа да ми приуштат се. Завршив факултет и потоа почнав самостоен живот. Најдов работа и добро заработувам. Секако тука дојде и момчето кој подоцна ми стана сопруг. Се вика Лука. Беше како од бајка. Љубов на прв поглед. Не запознаа заеднички пријатели. Тој студираше надвор од Хрватска па не се гледавме, но одлучи да се врати. Навистина генијално момче. Интелигентен, внимателен, добар, се што е потребно за нормален однос.
И така по неколку години одлучивме да се земеме. Почнавме да живееме заедно и се тргна како што треба. Имавме добра работа и заедно земавме голем стан. Деца немавме бидејќи не бевме подготвени за таква одговорност. Многумина не осудуваа затоа што чекаме, но се задржавме кон одлуката.
Сега доаѓа делот кога се тргна на лошо. Кога сте во брак или дури може да биде и врска, се чувствувате непобедливи, всушност имате се што ви треба. Заштита и сигурност и да е тука секогаш за вас. Всушост тоа се случи кај мене. Не беше виновен Лука. Јас бев. Тоа беше како некој прекинувач за мене. Се будите и поинаку почнувате да рзамислувате. Не дека ми недостасуваше нешто. Имав се, но нешто ми се случи и мене. Имавме генијален секс. Едноставно нешто ми се смени во главата. на почетокот се обидов да го прекријам тоа, но малку по малку тоа почна да се гледа. Бидејќи во тоа време патував и ме немаше дома, дури и имав повеќе време да размислам за целата ситуација, се случи нешто за што не верував дека сум способна. Запознав некого. Тој стана моето ново момче. Да, имав момче и маж. И со едниот и со другиот можев да функционирам. Не ни мислев дека тоа е можно.
Секако, тие не знаеа еден за друг и моето ново момче не ни знаеше дека сум мажена. Сама на себе се чудев како тоа добро го исплаирав. Мажот за дома, момчето за надвор. И кога сфатив дека можам да имам и момче и маж сакав уште. И имав уште. Беа сопругот, момчео и момчето. Знам и сега се прашувам што ми требаше тоа, но тоа беше предизвик за мене. Преку ноќ ми се смени се во главата. Сакав повеќе такви. Додека се не пукна, се изгубив во лагите. Повеќе не знаев кого што го лажев па почнаа да сфаќаат.
И тука доаѓа оној дел кога на сопругот и момчето им признав дека имам друг. Тоа беше како пад низ провалија. Се изгубив. Сопругот, работата, станот, пријателите, семејството се. Потполно сум сама и се уште сум. Не можам да се варатам на почетокот. Не можам да опишам колку лошо е чувството. Се будите наутро и немате никого. Најдов некои нови пријатели, но тоа не се вистинските луѓе кои со години биле покрај мене. Тоа се повремени луѓе со кои се забавувам на излегување. Никој повеќе не сака да се дружи со мене. И не сум им лута бидејќи сторив ужасни работи поради некои свои потреби, но таа потреба беше посилна од мене. Неконтролирана.Завршив факултет и потоа почнав самостоен живот. Најдов работа и добро заработувам. Секако тука дојде и момчето
