Во услови кога голем дел од поддржувачите на опозицијата во Македонија постизборно се разбудија со реалноста од сеалбанската платформа подгреана од ветувањата на СДСМ, нешто што го сметаа само како политички маркетинг, кревањето на влогот од Зоран Заев за двојазичност и „швајцаризација“ на општините, наспроти сите предупредувања дека се работи за процес за федерализација на државата, покрената е иницијатива за подготвување сеопфатна македонска платформа на сите политички субјекти во Република Македонија за опстанок и развој на државата, објави неделникот Република.Социјалистичката партија на Македонија повика на обединување на македонскиот народ и на другите народи што ја сакаат и почитуваат оваа држава да ја поддржат платформата, во која мора да се дефинираат сите црвени линии преку кои никој во земјата не смее и не може да премине.
-Таа мора да биде во согласност со Уставот и во неа мора да бидат наведени сите прашања што се однесуваат на нашето внатрешно уредување, безбедносниот карактер, функционирањето на институциите, јазикот, името, културата, историјата, економијата и надворешната политика, наведуваат социјалистите, додавајќи дека состојбите се драматични и бараат сериозно однесување и брзо дејствување.
Сеалбанската платформа за редефинирање на државата сега стана реалност и главен предуслов за формирање на идната владејачка гарнитура во Македонија или, како што наведува еден од потписниците на сеалбанскиот документ, ќе се формирал паралелен албански парламент. Сепак, велат од СПМ, платформата која се иницира не би требало да биде пандан на сеалбанската платформа, но е пример за опасности што таа ги носи.
Идејата за македонска платформа не е нова и таа се нагласувала во различни пригоди – од стратегија за евроатлантската интеграција до повлекувањето на црвените линии во преговорите со Грција. Но, сега не станува збор само за „црвените линии“ во однос на грчкото негирање или, пак, само како одговор на сеалбанската платформа со која државата се соочува, туку за околу основни стратешки работи – внатрешното уредување на државата, економијата, надворешната политика, идентитетот – за иднината на државата и за иднината на нацијата.
Ситуацијата, пак, сега е толку сериозна што би било нелогично каков било изговор од која било страна да не биде прифатен, макар и за формално почнување разговори, бидејќи мораме да имаме стратегија. 25 години само се зборува за македонска стратегија за зачувување на македонските национални и државни интереси, македонските црвени линии, и само на тоа остана, велат од Социјалистичката партија, од каде што додаваат дека се длабоко загрижени од платформата и начинот на нејзиното подготвување од политичките партии на Албанците во Република Македонија.
-Прво, тие барања се неприфатливи за Социјалистичката партија и оттаму длабоката загриженост, неприфатлив е и начинот на кој е подготвена самата платформа со туторство и диктат на албанската држава и нејзиното раководство, а со оглед на сите регионални и глобални случувања, и сѐ уште актуелната „линија на огнот“, уште поголема е загриженоста бидејќи на овој начин, со овие барања, всушност, се подгрева и раѓање на националистичките страсти и на едната и на другата страна. Втората работа е што 25 години се чека на обележување, исцртување на тие црвени линии и никако да се дојде до тоа. Ова е краен момент за да сите политички фактори во Македонија, особено ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ, како две најголеми партии, кои предводат две најголеми коалиции, поразговараат со посредување на Социјалистичката партија и да се отворат сите прашања во делот на внатрешната политика, односно внатрешното уредување на државата, економијата, надворешната политика, јазикот, историјата, културата, велат иницијаторите.
Консензус за стратегиски позиции
Македонските позиции од осамостојувањето никогаш не биле необременети од регионалните прашања, директните негирања од соседите, но и од нереализирани, а посакувани големодржавни идеи од Албанците во регионот и во Македонија. Сето оптоварување додатно го компликува и меѓународната заедница со наметнување на преседанот со преименување со акроним и обезличување на македонскиот идентитет на народот и на културната посебност во замена за меѓународно признавање, што и по 25 години е значајно и неизбежно прашање при македонското меѓународно позиционирање и, секако, внатрешните политички кризи.
Беспотребно е да се навлегува длабоко во опишување на оваа состојба, доволно е да се прочитаат пораките што последниот месец се упатени од Србија, Бугарија и од Грција. Посебен удел зазеде директното вмешување на Тирана, а потоа и на Приштина, за креирање на сеалбанската платформа, чијашто содржина директно навлегува не само во внатрешнополитичките актуелни односи во Македонија, туку и во унитарниот карактер на државата. Оттука, разбирлив е мотивот за понудата од Социјалистичката партија до сите политички партија за заземање национален став за основните позиции.
-Ние немаме национален консензус за основните стратегиски позиции на Република Македонија. Не само за проблемот што го наметнува соседна Грција околу името на државата, тоа е само дел од корпусот прашања што треба да бидат наведени во платформата и како такви да бидат прифатени од сите политички фактори од државата, без оглед дали се македонски политички партии, значи со мнозинство македонски граѓани, или се партии од народите во Република Македонија, Бошњаци, Срби, Роми, Турци, да не ги набројуваме сите. За другата страна, албанскиот политички корпус – тие веќе се одредија. Партиите потпишаа таква платформа, излегоа со тие пет барања кои се неразумни и околу двојазичноста и околу другите прашања. Значи, тоа е иницијативата на Социјалистичката партија, конечно сериозно да се размислува. Имаме многу лошо искуство изминатите 25 години затоа што не можеме да се договориме околу основни стратегиски работи за иднината на државата и за иднината на нацијата. Како можеме да имаме визија за развој на државата, краткорочна или долгорочна, не е важно дали за 5, 10 или 50 години, ако немаме основен документ околу кој сите ќе се придржуваат, без оглед кој ќе биде на власт, едни или други?, објаснуваат иницијаторите.
Платформа како гарант за кредибилни избори и кредибилен попис
Во контекст на актуелната иницијатива од Социјалистичката партија, не е прашање дали недостига македонска сеопфатна платформа со која би се зацртале националните и државните интереси, туку зошто некој би останал на страна од креирање таков документ? Иницијаторите велат дека сериозна иницијатива мора да има сериозен пристап, а тој сериозен пристап бара и реално прифатливо време во кое би требало да се даде и одговор. А, како ќе одговорат зависи од политичките партии, додаваат од таму.
– Сега е време кога секој треба да понесе одговорност и за тоа да бележи историјата дали правилно постапил или погрешил. Ние сметаме дека сме во право и дека, покрај 25 години недостиг на ваков стратегиски документ за македонскиот народ и за македонската држава, е време кога треба тој да се стави на хартија, за кој било да е на чело на државата да не смее да помисли да ги премине тие, условно кажано, црвени линии кои засегаат во самата суштина на македонското постоење и на нацијата и на државата, објаснуваат социјалистите.
Можеби доколку постоеше таков документ, во вакви моменти, немаше да се дојде до ситуација во која на „кредибилни избори“ би се тргувало со унитарниот карактер на државата, би се нудела децентрализација на безбедносните структури и би се барало редефинирање на државата во дел од политичките понуди и платформи за коалицирање. Дотолку што „кредибилноста“ на последните избори превиде дека во држава каде што политичките блокови се и премногу дефинирани по национална основа, одеднаш социјалдемократијата како идеологија стана многу блиска на руралните средини со албанско население. Или, пак, дека на гласање учествуваше и граѓанско здружение спротивно на законот, или дека бројот за жени-кандидатки на листите за едни важеше, а за други – не.
Прифаќањето една ваква платформа би значело и заложба да се застане со негирање на изборните резултати, но и редовно одржување попис. Особено кредибилен попис како основа за дејствување по онаа друга рамка која произлезе како последица на 2001 година, но и како кредибилен документ кој би фрлил друго светло на сеалбанската платформа.
-Во таа платформа сигурно дека ќе стане збор и за попис. За попис е потребно да се создадат услови и, меѓу другото, треба да се измени законот. Второ, како што требаше изборите да бидат кредибилни, треба и резултатите од тој попис да бидат кредибилни. Своевремено, сите ги знаеме причините зошто беше запрен процесот на попишување во 2011 година. Истовремено, ЕУ се јави како фактор кој со свои претставници сака да учествува во идниот попис кој би се спровел во Република Македонија. Не ни е нам толку посакувано присуството на експерти од ЕУ, туку нивното присуство, пред сѐ, би било потврда на веродостојноста на резултатите од пописот кои би биле прифатени, меѓу другото, и од меѓународната заедница. Од тие причини е важно за нас едно меѓународно присуство во насока на потврда од резултатите на пописот, додаваат иницијаторите на платформата.
Вистинското прашање кое се наметнува по оваа иницијатива за македонска платформа е како ќе одговори СДСМ на повикот. За само неколку дена македонската јавност беше сведок дека СДСМ веќе не е партија „од македонскиот блок“. Прво, претставникот на албанската дијаспора во едно телевизиско интервју посочи дека СДСМ не е партија на Македонците, за потоа и Зоран Заев, лидерот на партијата, на излез од претседателскиот кабинет, да рече дека СДСМ веќе не е македонска партија. Иницијаторите ветуваат дека ќе почекаа на одговорите од политичките актери, а потоа ќе соопштат кој одговорил позитивно кој негативно на повикот на иницијативата за платформа.Социјалистичката партија на Македонија повика на обединува­