Да се биде роден без нозе, значи дека секојдневните активности како качување по скали и ескалатори, на почетокот претставуваат нешто застрашувачко. Но, тогаш доаѓа нов предизвик- справување и израснување на бебе. Во моите рани 20-ти години, конечно се искачив на ескалаторите. Веќе некое време знаев како да го направам тоа, но довербата за скок конечно ми дојде. Роден сум без нозе, па секогаш кога сум надвор, ги носам вештачките нозе и патериците за да се движам.
Го надминав секој физички предизвик, што го планирав. Но, еден предизвик ми се појави после 10 години. Се роди син ми Џозеф, во август минатата година. Тој не се грижи дали сум без нозе, но не сака да го хранам, да го носам и да си играм со него.
Кога сум дома, никогаш не ги носам моите вештачки нозе. Би сакал да сум среќен да најдам физичка причина зошто не можам да променам пелени, но можам да менувам душеци, да бришам и да менувам пелени, само во случај ако се достапни на подот.
Повремено успевам да го однесам Џозеф надвор, но имам големи проблеми околу количката кога сакам да го возам. Кога бебето плаче, често најбрзиот начин да се утеши е да шеташ со него. Не можам да го направам тоа така брзо, потребно е подолго време за да го однесам во мојата инвалидска количка, а ако не сме дома, никако не можам да го направам тоа.
Првиот ден кога се качив на ескалаторот, знаев дека имам доверба да продолжам со качување и симнување од нив. Стекнувањето на довербата е клучна. Внимавањето на Џозеф е повеќе променливо. Само што го прославивме неговиот прв роденден, и како што расте, некоие нешта исчезнуваат и се појавуваат други предизвици. Тој сега ползи, па затоа мојот послужавник на тркала повеќе не е потребен. Едвај чекам да почне да чекори и да почне да ги учи и сфаќа работите, така што двајцата полесно ќе можеме да одиме заедно надвор. Неговиот немирно однесување, ми дава на знаење дека ова може да биде само пуста надеж.
Извор: theguardian.com Во моите рани 20-ти години, конечно се искачив на ескалаторите. Веќе некое време знаев како да го направам тоа, но довербата за скок конечно ми дој
