„Пролетва на Скопска Црна Гора и Шара, наместо кокичиња, ’ртеше највеличенственото македонско достоинство кое се полева, а можеби ќе се полее и со мојата младешка крв, без да го почувствувам вкусот на плодовите. Ќе биде како што Бог сака.“Ова беа последните зборови кој ги напишал водникот Игор Костески во неговиот нотес кои го носел секогаш со него, неколку часа пред грозоморниот масакар кај Вејце, каде ја „полева својата младешка крв за Македонија“…
Семејството на Игор Костески има објавено книга за него, каде ги има сите нотеси од него. Во книгата под наслов “Смртта ме гушна”, поместени се шеесеттина песни, каде Костески пее за Македонија, за љубовта, копнежот, чекањето… но исто така и за смртта и за своето кобно претчувство.Ова беа последните зборови кој ги напишал водникот Игор Костески во неговиот нотес кои го носел секогаш со него, неколку часа пред грозоморниот мас