Оваа приказна покажува дека некогаш обичен меил или технологијата можат да влијаат на нашиот живот. Кога еден човек се пријавил за работа за домар во голема корпорација, шефот му понудил работа и го прашал за имеил адреса.Човекот на тоа одговорил: „Немам адреса, немам ни компјутер“.
Шефот шокирано одговорил:
„Сериозно? Тогаш ми е жал, не можам да ве вработам. Збогум“:
Човекот бил тажен и го земал својот паричник во кој имало само 10 долари. Тоа му дало идеја. Отишол во супермаркет, купил јаболка и ги продавал од куќа на куќа.
Еден час подоцна имал 20 долари кои ги искористил да купи уште јаболка. Ги продавал и на крај од вечерта имал 160 долари во џебот.
Продолжил со продажбата од куќа на куќа и му одело многу добро. Можел да си дозволи некои работи кои претходно не можел да си ги дозволи. Амбициозноста го одвела толку далеку што по неколку годии станал успешен и отворил свој ланец супермаркети.
Поминале неколку години и човекот се советувал со својот финансиски советник за распределба на парите. Советникот го прашал за имеил адреса за да му ги прати документите.
Човекот само одговорил:
„Никогаш не сум имал имеил адреса, компјутер никогаш нема ни да имам. Ве молам пратет ми ги по пошта“.
Советникот изненадено рекол: „Сакате да кажете дека толку многу сте изградиле без да употребите компјутер? Замислете каде би биле сега да ги користевте…“
На тоа човекот одговорил: „Би бил вратар“.Човекот на тоа одговорил: „Немам адреса, немам ни компјутер“.
Шефот шокирано одговорил:
„Сериозно? Тогаш &n
