Исклучително ретко состојба наречена „Синдром на подвижни трупови“ или Синдром на Котард, остава кај страдалниците чувство дека се зомби.Францускиот невролог Жил Котард прв ја открива болеста во далечната 1880 година. Состојбата остава кај пациентот верувања кои варираат од чувство на недостаток на внатрешните органи до прогласување на клиничка смрт.
Госпоѓица Х – една од првите пациенти дијагностицирани со болеста, се пожалила дека ѝ недостигаат делови од нејзиното тело, вклучувајќи го мозокот и стомакот. Таа верувала дека ќе биде вечно проколната и инсистирала дека ѝ недостига стомакот како дел од телото и затоа нема потреба од храна. На крајот умрела од глад.
Можеби најпознатиот современ случај на синдромот на подвижни трупови е на маж познат како Греам, кој во текот на девет години живеел со верувањето дека веќе нема мозок или глава.
Говорејќи неодамна за неговата состојба, тој ја опишува како престанал со пушење и учество во социјални активности, бидејќи, како „мртов“, тој не мислел дека тие активности немаат смисла.
„Не сакам да се правдам пред луѓето“ – вели тој и додава: „Нема смисла. Не чувствувам задоволство од ништо. Сите работи кои ме интересираа, веќе ги нема.“
Томографијата подоцна открива потресни нарушувања…
„Никогаш не сум анализирал толку чудни резултати за 15 години пракса, не верував како овој човек е на нозе, оди и комуницира со останатиот свет“ – вели неврологот Стивен Лауреј и додал дека мозочната активност на Греам е како на некој за време на анестезија или спиење – навистина бил единствен случај.Францускиот невролог Жил Котард прв ја открива болеста во далечната 1880 година. Состојбата остава кај пациентот верувања кои варираат од чувство н
