„Тато се вратив од море, добро сум и одам вечер во Бајмок. Запишав музичко, етно пеење и виолончело“.- Моите ќерки во февруари минатата година беа во посета во Белгија. Се договоривме повторно да дојдат на лето, штом ќе се вратат од море. „Тато се вратив од море, добро сум и одам вечер во Бајмок. Запишав музичко, етно пеење и виолончело“ – тоа се последните две пораки кои Игор Јуриќ ги добил од својата ќерка. Тијана никогаш не се врати од Бајмок.
На Православните гробишта во „Дудова шума“ денес во 10 и 45 родителите, пријателите и познаници на Јуриќ ќе се соберат уште еднаш и ќе се присетат на времето кога Тијана со нив планирала за иднината.
– Нашата Тијана и понатаму е со нас. Мирјана и јас плачеме и тагуваме и тоа никој не го знае, бидејќи не сакаме другите да не доживуваат како несреќници. Тоа е само нашата кобна судбина – каже на годишнинта од стравичниот злочин таткото Игор, признавајќи дека болката не стивнува.
– Може ли човек да се помири со ваква суровост и може ли да се искаже чувството кога десетгодишно дете ќе ти влезе во соба, да види дали си загрижен, дали ти е тешко, да те прегрне и да ти каже „не грижи се тато и јас сум покрај тебе“?! Морам сепак да признаам дека сите во тие страшни моменти верувавме дека убиецот ќе биде пронајден, дека ќе биде усвоен законот за Тијана, дека ќе биде создадена Фондација за Тијана, фестивал…..
Игор вели дека по малку е изморен, но дека не може да мирува.
– После оваа тажна годишнина продолжувам со хуманитарната работа, бидејќи повеќе никогаш не смее да се случи на ниту едно дете, тоа што и се случи на Тијана. – Моите ќерки во февруари минатата година беа во посета во Белгија. Се договоривме повторно да дојдат на лето, штом ќе се вратат од море. „Та