Иако помина речиси незабележано во јавноста и во медиумите, овој неодамнешен настан ги најави револуционерните промени во користењето на интернетот, и тоа веќе е дефинитивно.Воопшто не зачудува пораката на авторите: „Жал ни е Wifi. Имавме убави моменти“. Се започнало во 2011 година, кога Херолд Хас од Универзитетот во Единбург за прв пат демонстрираше како палењето и гаснењето на светлата на една LED сијаличка може да пренесе многу повеќе податоци отколку мобилните предаватели.
Врз основа на тоа откритие развиена е и т.н. Li-Fi технологија на безжичен пренос на податоците со голема брзина, и тоа користејќи видлива светлосна комуникација која служи како посредник, а ја користи видливата светлина меѓу 400 и 800 терахерци.
Целата технологија функционира како неверојатно напреден вид на Морзеова азбука, т.е. како палење и гаснење на батеријска светилка за да се пренесе пораката. На ист начин кога се пали и гасне со голема брзина, LED сијаличката може да се користи и за пишување и пренос на податоци во бинарен код, а во прашање е толку брзо палење и гаснење на светлото, што тоа воопшто не е ни видливо за човечкото око.
Научниците продолжиле да ја тестираат и развиваат оваа технологија и оваа година конечно успеале да ја остварат брзината на протокот од дури 224 гигабити во секунда во лабораториски услови. Сепак, оваа технологија за прв пат е испробана дури минатиот месец, и тоа во канцелариите во индустрискиот дел на главниот град на Естонија, Талин, а резултатот бил фасцинантен.Воопшто не зачудува пораката на авторите: „Жал ни е Wifi. Имавме убави моменти“. Се започнало во 2011 година, кога Херолд Хас од Универ