Karen Martineli има 30 години, и веќе подолго време работи како стилист, но кога наполнила 27 години, без никаква причина таа секоја вечер имала висока температура која не можела никако да се намали со лекови.Во еден момент таа почувствувала грутка на вратот и веднаш се упатила во болница на преглед. Резултатите покажале дека станува збор за една специфична форма на лимфом. Паралелно со откривањето на болеста, Karen се подготвувала забава по повод свршувачката со момчето со кое била година и половина во врска.
– Ние планиравме да се венчаме за една година. Мислев дека е човекот на мојот живот, дека можам да му верувам во овие тешки времиња. Но, не бев во право – кажала Karen .
На оваа девојка беше дијагностицирана со Хочкиновиот лимфом, кој веќе бил во напредна фаза. Таа вели дека нејзиниот дечко бил многу вознемирен во врска со ова, но Karen не сакала да биде ничиј товар. Па се обидувала да биде што е можно понормална и максимално да да ужива во забавата по повод свршувачката.
– Потоа почнав со хемотерапија. Вереникот доагаше со мене на првите четири третмани, но јас забележав дека тој почна да станува свесен дека во нашиот живот ќе има промени. Почнав да ги чувствувам несаканите ефекти од хемотерапијата: замор, болка, треска и анксиозност – вели Karen.
Еден ден, тој ми се јави и звучеше мирно, како ништо да не се случува.
– Karen, подобро е да си продолжиш по својот пат, а јас по мојот. Дали се сложуваш со тоа? – вака звучел телефонскиот повик со кој тој ја прекинал долгогодишната врска. Ова било голем шок за Karen, тоа дополнително ја „скршило“. По 24 третмани со радиотерапија, кој ја исцрпеле, Karen почнала да се враќаат во нормален живот, и поранешниот свршеник почнал да ја бара со надеж дека тие ќе се смират. Тој велеше дека не бил подготвен за вакви тежок период, но по извесно време, неочекувано, тумор се вратил, и за да се излечи таа било потребно трансплантација на коскена срцевина.
– Почнав да ја изгубам сила да се борам. Искрено, мислев дека тоа е тоа, дека ќе умрам. Овој пат дијагнозата беше уште полоша. Се молев на Бога. Тоа беа ужасни 40 дена – изјавила Карен.
Денес, таа има нормален живот. Една година поминала од трансплантација и се чувствува подобро од било кога.
– Јас потполно го променив мојот живот, станав многу посилна и порешителна. Сега немам дечко и следниот пат кога ќе го најдам, тоа ќе биде некој кој е навистина вреден – заклучила Карен.Во еден момент таа почувствувала грутка на вратот и веднаш се упатила во болница на преглед. Резултатите покажале дека станува збор за една специфи
