Постојат две главни причини зошто се трудиме да заборавиме некого:
1. Вистински веруваме дека тој е за нас.
2. Се плашиме дека нема да најдеме некој подобар.Сепак, треба да запамтиме две работи: 1) А ко некоја личност е вистинската за нас, таа ќе се врати назад во нашиот живот, без разлика колку залутала. 2) Секогаш можете да најдете некој подобар, или некој добар што нема да ве заборави.
Чувството на заборавеност или запоставеност од страна на некој кој ви значи, е едно од најлошите чувства во светот. Наместо да се присилувате себеси да се обидите да ја заборавите таа личност, потрудете се да се ослободите од спомените за неа.
Сетете се како сте плачеле ноќе, сетете се на болката која ви ја предизвикала личноста, сетете се колку тешко сте ја криеле тагата пред другите.

Сетете се на на неа кога сте осамени, сетете се како некогаш ви ветувала дека нема да ве напушти.
Сетете се на неа и кога се забавувате со пријателите. Сетете се дека тоа е чувството кое требало таа личност да го предизвикува кај вас. Но наместо тоа, таа е сега странец.
Сетете се на неа кога се смеете пред некој кој ве цени, сетете се на тоа како таа личност полека ја украна насмевката од вашето лице. Сетете се дека таа избрала да насмее некој друг сега.
Сетете се на неа, секој пат кога ќе посакате да ја заборавите, и сетете се дека таа личност сака да ја заборавите.
Сетете се на неа кога веќе конечно сте ја прежалиле, сетете се на неа кога ќе ја сретнете и повеќе не ја препознавате.Сепак, треба да запамтиме две работи: 1) А ко некоја личност е вистинската за нас, таа ќе се врати назад во нашиот живот, без разлика колку залутал