Една од четири жени е жртва на домашно насилство и тоа е една најпознатите хронични злостроства. Само една четвртина од сите физички напади, една петтина од силувањата и една половина од тајните следења се пријавени во полиција. „Жените често се обвинуваат себеси за навредливото однесување на нивните партнер“ – Крег Малкин, клинички психолог на Медицинскиот факултет Харвард. „Тие се убедени дека ако и пријдат на личноста од поинаков агол, можеби ќе престанат да бидат малтретирани“.
„Жртвата е фокусирана на позитивните мисли и чека на наредната позитивна работа. Постои психолошки ефект како коцкањето: моментите на нежност и интимност се непредвидливи, но тие се толку интензивни и исполнуваат, при што жртвата е со надеж дека убавите моменти ќе се повторат“.
Понекогаш насилниците ги користат рационализациите на жртвата со своја корист. Истражувањата покажаа дека домашното насилство и емоционалната злоупотреба одат рака под рака. Психолошкиот тероризам може да ги задржи жртвите од заминување: тактиките со забрана за храна, вода, лекови, лишување од спиење, целосна изолација, уцена, физичко насилство,убиство на миленици и силување.
Студиите покажаа дека дел од малтретираните жени доживуваат еден вид на Стокхолм Синдром,во кој жртвата доаѓа во ситуација кога е буквално киднапирана.
„Жените често се обвинуваат себеси за навредливото однесување на нивните партнер“ – Крег Малкин, клинички психолог на Медицинскиот факу
