Актерката Џејда Пинкет Смит неодамна јавно зборуваше за нејзината зависност од порно филмови. Подоцна таа кажа дека во периодот кога се обидувала да апстинира имала нездрав однос кон порнографијата.
Таа рече дека го користела порното за да ја исполни емоционалната празнина.
„Тоа беше како пополнување празнина, барем така си мислите, а всушност не е“, објасни Смит,
Порнографијата во ера на паметни телефони, таблети и лаптопи стана попристапна од кога било досега. Додека некои луѓе може да уживаат во порнографски содржини на здрав начин, за други може да стане нездрава опсесија.
Она што уште може со сигурност да се каже дека уште не е дијагностицирана зависност од порнографија како пореметување.
Долго време меѓу психолозите се води дискусија околу тоа дали компулсивното гледање на порнографски содржини може да се смета за зависност.
Но, во најновото издание на Прирачникот за дијагностика и статистика на ментални пореметувања не е наведена зависноста од порнографија. Иако имаше дискусии за додавање на хиперсексуални пореметувања во кои би било вклучено компулсивното користење порнографија, во конечниот предлог идејата беше одбиена поради недостиг на научни истражувања.
Некои експерти сметаат дека компулсивното користење на порнографски содржини би можело да биде манифестација на CSBD – пореметување што се карактеризира со постојана шема на неуспешно контролирање на интензивни, повторувачки сексуални импулси или нагони што резултираат со повторување на сексуалното однесување.
„Голем број поединци поминуваат премногу време гледајќи порно. Иако тоа само по себе не претставува пореметување на менталното здравје, ако личноста продолжува да гледа порно филмови и тоа им штети на нејзините емоции и секојдневното функционирање до степен личноста да не може да ја промени таа навика, тоа изгледа како психичко пореметување, исто како и коцкањето“, вели психологот Рори Рејд.
Едно мало истражување спроведено на Универзитетот Кембриџ во 2014 година покажа дека кај личностите со компулсивно сексуално однесување гледање порнографија е регистрирана мозочна активност слична како кај зависниците од дрога.
Меѓутоа, иако овие заклучоци се интересни, ниту едно истражување нема докази дека овие поединци се зависни од порнографија. Тоа не значи дека нема луѓе кои се борат со компулсивно-опсесивно гледање порно.
Иако не е регистрирана како зависност, оваа појава има сериозни негативни последици.
„Кога употребата на порнографија се одразува штетно на личните односи на поединецот, претставува ризик за работното место и негативно влијае на нивниот сексуален живот, тоа се први знаци дека тоа зазема размери на зависност“, вели Рејд.
