Живееме во ера кога за неколку години или децении ќе треба да се создаде нова конфигурација на светот, Србите не смеат да бидат фатени во невнимание – но сега треба да кажеме дека во овој век сакаме единствена држава составена од Србија, Република Српска со Косово и Метохија и ако таква демократска одлука и Црна Гора, вели претседателот на Република Српска Милорад Додик.
Велам во овој век и тоа можеме да го оставиме на идните генерации, истакнува Додик во интервју за Спутник, прецизирајќи дека тоа треба да се направи со демократски средства и политички мерки, а не со војна.
- Почнува обврската за задолжителна зимска опрема во возилата
- ДУИ: Предвремени избори – решение за кризата на легитимитетот и предуслов за економска благосостојба
- Експерти: Фокус на новата администрација на САД ќе бидат Украина и Блискиот Исток – Западен Балкан „останува во сенка“
- Курсна листа на НБРМ: Колку чини еврото денес?
- Одрони пред Делчево, магла на Плетвар и Ѓавато
- Полицијата врши претрес во домот на хрватскиот министер за здравство
- Метео: Облачно, дождливо и ладно време
- Овие три хороскопски знаци се најголеми скржавци
- Ја поставил љубовницата за кралица, чекал повеќе од 7 децении за да се качи на тронот: Кој е кралот Чарлс III кој го промени курсот на британскиот двор (фото)
– Србите немаат намера да војуваат, но немаат ниту намера да дозволат некој да ги згази. Затоа ја поддржувам моќта што Србија ја изгради неодамна – воена, политичка, економска, финансиска. И никој не може да негира дека Вучиќ ја отвори Србија, ја стави на друго место од пред 10-15 години.
Но, она што треба да го направиме, и јас и Вучиќ, и патријархот и многу други, е да седнеме и да кажеме во Сесрпскиот парламент: сакаме да бидеме обединета земја затоа што тука сме мнозинство – деведесет проценти од луѓето во Република Српска се Срби.
Зошто сме во БиХ? Што, по ѓаволите, ќе правиме!? Дали е ова лош сон или некаква реалност? И тоа да биде програма на времето, интелектуалците, политичарите, црквата и секој што е релевантен. Ајде да направиме големо сесрпско собрание, и луѓе од дијаспората кои нешто мислат и велат: чекајте, ние сме единствена српска нација.
Тоа што во Босна и Херцеговина нема политика ако не ја почитуваат политиката на РС им е досадно на Запад, тие сакаат да го сменат тоа, сакаат да го имаат целиот свој народ во Сараево.
Досега лошо им оди…
На Милорад Додик ќе треба уште долго да сметаат. Дали ќе го стават во затвор затоа што не го почитува Шмит – епа јас сум козар, воспитан сум да се плашам од Германците и од усташите. И сега ми доаѓа еден поддржувач на фашизмот како Шмит да ми каже нешто. Тој не може!
Како да се отплетка тој правен јазол наречен т.н Висок претставник Кристијан Шмит?
Тоа е отплеткано. Членот 10 од Дејтонскиот договор јасно вели дека високиот претставник го избираат земјите потписнички, а тоа е потврдено со резолуција на Советот за безбедност. Одеднаш се направи обид да се наметне високиот претставник да биде избран од некој ПИК, случајно избрана група на земји кои се прогласија за пријатели на Босна и Херцеговина, кои сакаат и мислат дека можат да управуваат со тоа… Именувајте го вашиот висок претставник, но според Дејтонскиот договор дека не може да биде никој друг освен избраниот според предвидената процедура. Вака дојдовме до ситуација Шмит, кој беше предложен од поранешната Сојузна влада на Германија на чело со Меркел, не беше потврден од Советот за безбедност. Американците му велат: упади во БиХ, ние те поддржуваме, прави што сакаш, а дека Додик протестира, ќе се справиме со него, ќе му воведеме санкции, ќе воведеме санкции за неговите деца, внуци, ќе го направиме неговиот животот мизерен.
Против вас во Сараево се води судски процес затоа што не ги почитувате незаконските одлуки на незаконскиот висок претставник. Дали тоа некој се шегува со тебе?
Ако го кажете како што е, сите мислат дека тоа е шега и дека е неверојатно дека воопшто постои. Едниот е незаконски, не го избра Советот за безбедност, а го напиша законот и вели – „Јас одлучувам“. Па не можеш со одлука да го наметнеш законот. Единствениот законодавец во сите демократски земји е парламентот. Обвинителството и судот не се во согласност со Уставот на Босна и Херцеговина. Незаконското обвинителство, неуставниот суд, ме гони мене, легалниот претседател на РС, и велат дека сум го потпишал указот за законот донесен од Народното собрание. Уставот вели дека претседателот на РС потпишува указ за прогласување закони, како и во многу други демократски земји. Јас дури и немам способност да го оспорувам тој закон.
Не беше кажано дека не можам да го потпишам указот, туку рекоа дека не ги почитуваме неговите одлуки. И кои се неговите одлуки? Што мислите дека полудува, па почнува да пишува разни одлуки и вели: Источно Сараево е припоено кон федерално Сараево. Што да се прави? Кој може да се расправа со будала која полудува?
Што е тоа право?
Нема право. Како е можно некој што завршил право да не се ни противел да каже – ова не е во согласност со уставот. Не. Се е во ред. Само одмазди им се на Србите, сега е Додик, да се ослободиме од Додик. Следниот чекор е да се конфискува целиот имот од Република Српска. Шмит ќе ја напише одлуката и веројатно ќе ја потпише на денот кога ќе ја напушти БиХ – во петок попладне во четири часот има авион за Германија, а во 15:45 ќе го потпише законот дека целиот имот е на Босна и Херцеговина и дека повеќе нема Република Српска. И дека Милорад Додик се спротивставил на сето тоа затоа што мое е да знам или да погодам кој е следниот чекор. Па, ние велиме: Ако не натерате да излеземе од Босна и Херцеговина, тогаш цела Република Српска ќе си замине. Без разлика дали вие на Запад го прифаќате тоа или не, не можете да ни го направите ова. Тоа нема да го дозволиме!
Што брани Српска кога го брани својот имот?
Основите на своето постоење. Тој го брани она што цело време не беше спорно. Уставот на Босна и Херцеговина прецизираше дека ѝ припаѓа само она што и е изречно дадено на Босна и Херцеговина. Не постои експлицитна или имплицитна можност имотот да се третира на тој начин.
Уставниот поредок мора да се почитува. Сепак, сето ова беше игнорирано. Нема ни да зборуваат за тоа. Тие сметаат само на сила. Веројатно се убедени дека никој нема да одлучи да им се спротивстави во толкава мера и да ја загрози нивната лична удобност. Па јас за нив сум нешто што е вишок. Кога би можело да има некој што би можел да се спротивстави на таква сила. Луѓето ми приоѓаат и ми велат „што е поентата од тоа“, „па видиш дека ќе те стават во затвор“, „џабе ти е да си во право“…
Рековте дека независноста на Српска е реална алтернатива. Каде е линијата каде што велиш „доста е, ајде да дојдеме до тоа“?
Мислам дека се приближуваме до таа линија. Се разбира, западњаците сакаат се да персонализираат и да ме одвојат од РС затоа што им пречи синергијата помеѓу тоа што јас водам политика и тоа што е Република Српска. Јас не сум човек кој не ги доведува во прашање неговите потези, само во тоа преиспитување сфатив дека за нив потчинувањето значи уште поголемо давање, а потоа уште поголемо поднесување. Дека нема мерка додека не те направат бесмислен и не уништат секаков личен интегритет. Никогаш не можете да сметате дека ќе завршите со нив. Следното нешто што доаѓа следниот ден е уште полошо. Еве, ако некој се најдеше на мое место и се согласеше да воведе санкции кон Русија, дали позицијата на РС ќе беше подобра? Би било уште полошо. Ќе изгубивме пријател наречен Русија, а од нив ќе добивавме само зголемени барања, затоа што сега ќе разберат дека веќе немаме пријатели.
Работам со нив долги години, ја знам нивната нарушена логика. Со нив нема долгорочни договори. Но, светот се менува. Ние не сме фактор на глобални промени. Република Српска нема капацитет да го направи тоа, но не смее да остане сама во овие процеси и мора да има силни и големи пријатели.
Дали мислите дека Србија ќе може да го одбрани Косово и Метохија во наредниот период?
Српската национална и државна политика мора да остане посветена на ова прашање. Морам да кажам дека Вучиќ го врати прашањето на меѓународната сцена преку процесот на преговори, но и преку процесот на повлекување на признавањето на Косово и Метохија од значителен број земји.
Мислам дека треба да се држиме до правилното и долгорочно стабилно решение, а тоа не е во интерес на Британија и Америка. Единствено решение е Република Српска, Србија и српските територии, Косово и Метохија и секако враќање на Црна Гора на српскиот национален ентитет, бидејќи несомнено таму припаѓа. Тоа е нешто што мора да се почитува како силен српски национален интерес на овие простори, а не да се игнорира до степен на киднапирање и дека Србите се виновни што не ја прифатиле сопствената егзекуција.
Да земеме хипотетички: како можете да го турнете Косово и Метохија како независна држава и да го урнете територијалниот интегритет на Србија, а да не прифатите да ја ставите Република Српска во ист статус?
Тоа се двојни аршини…
Ова се нивните арогантни антисрпски национални политики: протерајте ги Србите од Хрватска, тие не можат ни да бидат национално малцинство во Словенија, во Федерацијата сè уште има мала популација стари луѓе кои мизерно живеат… Република Српска е вишок, во Црна Гора не даваат ни попис; во Македонија ни ја уништуваат црквата. Да не зборуваме за Косово. Немате ниту еден пример каде Западот бил реален за српскиот национален статус. Никогаш, никаде.
Светот е зафатен од оган. Како да се зачува мирот на Балканот во ваква ситуација? Доволна е една искра за да испливаат старите омрази. Го гледаме тоа на Косово и Метохија, но не можеме да дојдеме ни до таа „мирна Босна“ во Босна и Херцеговина.
Затоа е направена таа паричка, затоа што Босна никогаш не била таква – таа била поставена како аксиома кон која треба да се стремиме. Но, не треба да се заборави ниту оценката на Андриќ за Босна – кога ќе влезете во Босна, логиката застанува.
Очигледно е дека глобалниот свет е во целосен неред и јасно е дека конзервираните конфликти се отвораат секогаш кога ќе се укаже прилика. Америка ја замрзна и БиХ. Не успеа во обидот да го направи унитарен и ни остави капацитет да одлучиме како ќе продолжиме. Што ќе правиме зависи од нашата храброст и карактер. Никогаш не можете да имате поволни меѓународни околности за вакви потези.
Но, она што би сакал да го истакнам е дека светот е во неред и дека Република Српска е стабилна.
Кој е рецептот за мир во Босна? Да не се мешаат странците и внатрешниот дијалог?
Мислам дека единствена шанса за мирен живот овде е мирно да се разделиме и дека никој никому не прави проблеми. Ние го сакаме. Хрватите исто така, иако нема да зборуваат за тоа јавно. Но, муслиманите сметаат дека им припаѓаат и Бањалука, Лакташи, Требиње и Нови Град… Понекогаш на шега им велам дека и да го добијат сето тоа, немаат капацитет да владеат. Не можат да управуваат со 24 проценти од територијата каде што се доминантно мнозинство, постојано имаат некакви проблеми и да ги нема странците ќе беа во хаос.
Србите се единствениот државотворен народ овде. Знаеме каква е државата. Затоа живееме во Република Српска како држава. На англискиот амбасадор не му се допаѓа, не ми е гајле. И на Американецот не му се допаѓа, па што да правам.
Тоа што не ја сакаат Република Српска не значи дека не треба да постои. Тоа треба да постои, не за да ги нервира, туку затоа што тоа е интерес на овој народ. И тука разбираме: ако ја немаме Република Српска, немаме ниту слобода. Ако ја немаме Република Српска и немаме слобода, не можеме да живееме овде.
Ниту таа земја ниту таа слобода низ историјата никогаш не биле насочени против никого. Секогаш бевме подготвени да ја споделиме нашата земја и нашата слобода со другите кои сакаа да живеат со нас во мир и разбирање. Ние не сме лицемери кои секогаш ќе тапкаат некого и во исто време ќе му мислат лошо. За нас пријателот е пријател, а непријателот е непријател.
Кога велиме дека живееме во Република Српска како во слободна држава, тоа мислиме и така живееме. Ние што мислиме дека Америка, Британија и другите се злосторници за српскиот народ, мислиме дека се. Некои луѓе не го сакаат, некои мислат дека не е така. Само земете го бомбардирањето, земете го она што го прават на Косово, земете го она што го прават овде, земете го она што го прават во Црна Гора. Има ли место каде што се барем неутрални и сето тоа?
Секаде се антисрпски. И како се вика тоа, извинете? Пријателство? Не. Мислам дека тоа е непријателство. И, велат, како велиш, Америка е одлична. Па што значи ако не кажам, дали мислиш дека ќе ни бидат пријатели? Нема.
