Не толку одамна, честта и лицето беа двата збора на кои најмногу се обрнуваше внимание. Постарите се грижеа да им бидат пример на помладите, повторувајќи им колку е важно да се зачува честта и ликот на семејството ќ, а младите со стравопочит ги исполнуваа очекувањата.
Но, заборавивме на заклетвата на нашиот прадедо и ги исфрливме честта и лицето од нашиот вокабулар и од главата. Тогаш почнаа да нè стигнуваат „клетвите“ или „лоша среќа“ , како што често сакаме да ги наречеме.
Од сите страни може да се слушне ” Зошто ми се случува ова? Никому ништо лошо не сум направил?” Сепак, не треба да правиш ништо лошо, доволно е што татко ти или дедо ти направиле некој грев, а тој грев те „крши“ тебе.
Ти ги плаќаш гревовите на твоите предци
Традицијата вели дека гревовите се пренесуваат до четвртата, па дури и на седмата генерација. Во Книгата ,,Битие на Библијата’, се зборува за тоа како Ханановиот син Ханан и неговите потомци биле проколнати и го носеле проклетството за гревот што го направил Хам.
Таткото на Хам, Ное, го изрекол проклетството, а не Бог. Самиот Ное „ беше праведен и чесрн човек во своето семејство “ (1. Мој. 6, 9) и имаше три сина: Сим, Хам и Јафет, кои Господ му нареди на Ное да ги земе со себе во ковчегот.
Кога заврши потопот, Ное и неговите синови излегоа од ковчегот и му принесоа жртва на Бога. Господ ги благослови Ное и неговите синови и вети дека повеќе нема да се користи вода за поплава за да се истребат сите живи суштества. Уште повеќе, интересно е што во знак на тоа ветување Господ направи виножито.
Ное и неговите синови беа благословени од Бога. А еве што ќе се случи следно: по потопот:
„И Ное почна да ја обработува земјата и насади лозје; се опи со вино и се опијани и се соблече во шаторот. А Хам, таткото на Хананејците, ја виде голотијата на неговиот татко и им кажаа на двајцата браќа во полето. Тогаш Сем и Јафет зедоа облека и обајцата ја ставија на рамениците, и отидоа и ја покрија голотијата на својот татко, свртувајќи ги лицата наназад, така што не можеа да ја видат голотијата на татка си. А кога Ное се отрезни од виното, знаеше што направи и на помладиот син му рече: Проклет да е Ханан и биди слуга на слугите на неговите браќа! (1. Мој. 9,20-25).
Односно, проклетството на Ханан за гревот на неговиот татко, Хам, го изрече Ное – тоа е дело на Ное. И клетвата беше насочена кон Ханан, бидејќи Хам, како што знаеме, беше благословен од Бога. Ное го знаеше тоа и едноставно не можеше да го прекрши тој благослов. И сè започна од нив.
Децата платија за гревовите на нивните татковци пред Бога. Меѓутоа, Библијата во неколку наврати вели: „Секого го судам според неговите патишта“ и „Секој ќе загине за својот грев!“ што значи дека пред Бога нема грев што се пренесува на децата.
Но, ако го погледнеме поединецот, има ли поголема казна за мажот отколку неговото дете да страда? Ако некој направил грев, најголемата казна ќе биде неговото дете да го искупи гревот.
За да избегнеме ваква страшна казна, да ги вратиме зборовите чест и чесност во семејството. Дајте им до знаење на нашите деца дека утре најважно е да ја заштитиме честта на своето семејство и никогаш да не им го оцрниме лицето.
Една работа може да ги заштити нашите внуци. А оние кои со себе го носат товарот на прадедовата клетва, нека молат за прошка од Бога и нека го тргнат од себе вековното проклетство. Спасението е во верата.
Пронајдете не на следниве мрежи:
