Истражување спроведено во Москва покажа еден неверојатен факт за научниците кои истражувале како тој ден сите верници се причестувале во Храмот со иста лажица, а да на неа нема ниту една вирусна или било каква бактерија.
Светата Причест се подготвува и прима за време на најважната црковна служба, Светата Литургија. Верниците се подготвуваат за света причест со пост и молитва. За здравите верници подготовката е построга отколку за болните, односно здравите верници постат построго од болните. Една недела пред причестувањето се почитува строг пост, т.е. постење на вода, не се користи масло. Верниците му ги признаваат своите гревови на свештеникот и дури после тоа верниците можат со светата причест да се приближат до Чашата. Покрај постот, подготовката за причест значи и воздржување од зли и зли дела, помирување со секој со кого некој е во расправија, правење добри дела и давање милостина, со еден збор, истрајност во секоја доблест и воздржување од грев.
Кога ќе се пристапи кон свештеникот кој се причестува, се вели името, така што свештеникот ќе слушне, а потоа тој не се крсти, бидејќи постои опасност да се закачи Купот (Потир) од кој се причестува и со тоа да се истури Светиот Причест, што е голем грев. Тој треба да се прекрсти порано, и кога ќе се оддалечи од Купот. Свештеникот тогаш не ја бакнува раката или чашата, туку полека се приближува до оној што го дели напорот. Причестувањето се зема како храна. Кога свештеникот ја става лажицата со причест во устата на оној што се причестува, усните се затвораат како кога ќе се земе храна од лажицата.
Во исклучителни случаи кога станува збор за пациенти кои умираат, и кога е потребно брзо причестување, вообичаените препарати може да отсуствуваат, т.е. овие верници не постат пред причест, но свештеникот само ги исповеда и им соопштува. Се чини дека ова го носи верникот во заедница со Бога пред смртта. Во такви случаи, свештеникот ги носи Светите дарови во домот на болните и таму се причестува.
