Витаминот Д игра важна улога во нашето тело – се согласуваат научниците. Тежок недостаток на овој витамин, особено под вредноста од 12 нанограми на милилитар крв, предизвикува болен деформитет на коските, што кај малите деца се нарекува рахитис, а кај возрасните остеомалија, пренесува „Б92“.
Проблемот е што тука завршува консензусот за витамин Д кај научниците. Не е ни сигурно точно колкава количина на тој витамин му е потребен на организмот или под која вредност можеме да зборуваме за недостаток.
„Сончев витамин“
Сепак, витамин Д е во тренд. Псевдо-научната литература за „Сончевиот витамин“ завршува на списоците во бестселери, а бројот на научни студии се зголеми во последните години. Сега, витаминот Д веќе не е поврзан само со коските, туку и со разни кардиоваскуларни заболувања, дијабетес тип 2 и некои видови тумори.
Нивото на витамин Д расте и опаѓа во голема мера под влијание на сончевите зраци. Ако кожата апсорбира доволно УВ зраци, телото е во состојба само да произведува витамин. Само десет до дваесет проценти од есенцијалниот витамин Д доаѓа од исхраната.
Отпрвин, ваквиот витамин Д не е биолошки активен во организмот. Станува само метаболички процес кој создава хормонално активна форма во бубрезите наречена калцитриол, која потоа оди во крвотокот.
Според научниците, калцитриолот регулира бројни процеси во организмот, како што се лачење на инсулин и забавување на растот на туморите, го стимулира формирањето на црвените крвни зрнца, како и активноста на имунолошкиот систем.
Без витаминот потешко со корона?
Анализата на универзитетот во Хохенхајм сега ги поврзува недостаток на витамин Д, одредени претходни заболувања и тешка клиничка слика како инфекција со коронавирус.
„Постојат бројни индикации дека разни незаразни заболувања (висок крвен притисок, дијабетес, кардиоваскуларни заболувања, метаболички синдром) се поврзани со ниско ниво на витамин Д. Ваквите поврзани болести, заедно со недостаток на витамин Д, кој често ги придружува, го зголемуваат ризикот од сериозен развој кај Ковида-19 “, стои во анализата.
„Ова тврдење е целосно точно“, вели Мартин Фаснах, шеф на одделот за ендокринологија на Универзитетската клиника во Вирцбург. Сепак, тој додава дека станува збор за „чисто набљудување дека овие појави доаѓаат заедно“, односно дека не станува збор за цврст научен доказ за каузалноста, дека една појава предизвикува друга.
Овој ендокринолог ја критикува вревата што избувна околу витамин Д. Не затоа што ја негира неговата важност, туку затоа што претходните студии не потврдија дека витаминот Д има лековита функција.
„Тоа се само корелациите што се забележани“, вели Фаснахт.
