Дали беа потребни?
Откако Америка ја фрли втората атомска бомба врз Нагасаки, Јапонија, на 9 август 1945 година, меѓу историчарите останува прашањето дали овој напад навистина бил неопходен за да се стави крај на Втората светска војна.
Американците мислеа така во тоа време. Неколку дена претходно, само 16 часа откако американскиот бомбардер Енола Геј фрли нуклеарна бомба врз Хирошима, Белата куќа излезе со соопштение. Се вели дека ако Јапонија не ги прифати условите за безусловно предавање, „може да очекува пропаст од воздухот, каква што досега не е видена на оваа земја“.
Според Труман и членовите на неговата администрација, употребата на атомската бомба имала за цел да ја скрати војната во Пацификот, да избегне копнена инвазија на САД врз Јапонија и да ги спаси животите на стотици илјади Американци.
На почетокот на 1947 година не престанаа критичките гласови за Белата куќа, ниту меѓу самите Американци. Воениот секретар Хенри Стимсон тогаш напиша во списанието Харпер дека бомбата била користена бидејќи до јули 1945 година немало знаци за „слабеење на јапонската решителност“. Во меѓувреме, објасни Стимсон, САД планираат да ја зголемат поморската и воздушната блокада на Јапонија, да го зголемат стратешкото бомбардирање и да започнат инвазија на јапонските острови во ноември.
„Проценивме дека ако бидеме принудени да го спроведеме овој план, големите борби ќе завршат најрано до втората половина на 1946 година“, напиша тој.
И покрај американските објаснувања, употребата на атомско оружје против Јапонија останува спорно прашање. Ако фрлањето на првата бомба е некако оправдано од некои истражувачи, тешко им е да ја објаснат причината за фрлањето на следната.
„Тоа беше ужасна одлука. Но, јас го направив тоа и би го направил повторно под слични околности“, напиша Труман подоцна.
Пронајдете не на следниве мрежи:
