Оригиналното дело врз основа на кое се создадени бројни верзии и репродукции на расплаканото момче (но и девојче) го насликал италијанскиот уметник Џовани Браголин, а по педесеттите години на минатиот век репродукцијата била широко распространета низ светот.

Првиот мистериозен настан што почна да предизвикува контроверзии околу лицето на расплаканото дете се случи на 5 септември 1985 година. Тогаш британскиот таблоид The ​​Sun ја објави приказната од Есекс, цитирајќи пожарникар кој рекол дека во овој град се наоѓаат недопрени верзии на сликата во куќи целосно уништени од пожар. Како се случило тоа, никој не можеше да објасни.

Реакциите на суеверните се очекуваа, па сликата брзо беше прогласена за опседната, а пожарникарите, кои дотогаш единствени знаеја за необичниот случај, го отстранија ова дело од своите домови, сметајќи дека привлекува лоша среќа.

Беа потребни нешто повеќе од два месеци урбаната легенда за опседната слика масовно да се прошири, што го натера британскиот комичар и новинар Стив Пант да ја сфати работата посериозно. На барање на денешните Mythbusters, тој сними програма која се занимава со феноменот, продуцирана од BBC Radio 4. Истражувајќи ја историјата на сликата и нејзините репродукции, Пант дознал дека репродукциите се направени на посебен начин – со обложување на нивната површина со специјална супстанција која е многу запалива. Ова довело до заклучок дека во куќите зафатени од пожар, кога огнот ќе стигне до предметната слика, врвката на која била обесена сликата прво би изгорела, а потоа сликата ќе паднела на подот со лицето надолу и така ќе останела недопрена.

Сепак, тие не успеаја да објаснат зошто истото не се случило и со другите слики.

А вие, дали ја имавте оваа слика во вашата куќа и дали ќе споделите со нас некакви паранормални искуства за неа?