Довербата подразбира верување во нешто што не можете да го видите и затоа на анксиозните луѓе им е толку тешко да поверуваат некому. Верувањето некому е несигурна работа, а несигурноста е нешто ужасно за анксиозниот ум.
Со цел да се заштитите почнувате да ги одбивате поканите за излегување. Не затоа што не сакате да одите. Не затоа што не ви се допаѓа личноста која ве поканила, туку затоа што имате проблем со довербата. Ви треба детална листа на работите што ќе се случат, доколку кажете „Да“. А никој не може да ви вети нешто такво. Никој нема кристална топка што може да го предвиди секој можен настан.
Но, ова не значи дека никогаш нема да почнете да верувате. Тоа не значи дека довербата е некое митско чувство што никогаш нема да го развиете. Меѓутоа, треба да работите на тоа. Треба постојано да се обидувате и покрај сите неуспеси и пречки на патот. Треба да бидете трпеливи и храбри. Треба да преземате ризици.
Не се обесхрабрувајте доколку го направите сето ова и вашата доверба повторно е разнишана. Луѓето кои ве сакаат ќе ви го дадат потребното време. Ќе ви дозволат да им се доверите кога вие ќе бидете подготвени за тоа.
Пронајдете не на следниве мрежи:
