Солта, хемиски позната како натриум хлорид, составена е од 40% натриум и 60% хлор. Таа служи како зачин, врзувач и стабилизатор на храната. Исто така може да биде конзерванс, бидејќи бактериите не можат да преживеат во средина со висока концентрација на сол.
Организмот на човекот има потреба од мали количини на натирум кој е значаен за пренесување на нервните импулси, за контракциите и релаксирањето на мускулите и за одржување на правилен баланс на вода и минерални материи.
Се проценува дека секој човек има потреба од 500mg натриум на дневна база за одржување на овие витални функции. Но, натриум во поголеми количини внесен со исхраната може да создаде проблеми како што се покачен висок притисок, заболувања на срцето и срцев удар. Исто така, може да предизвика губење на калциумот, кој најчесто се губи од коските со што доаѓа до заболувања на коските.
““Online”/
Истражувањата во САД покажуваат дека просечниот Американец внесува најмалку 1,5 лажичка сол, на дневно ниво, што преведено во милиграми внесен натриум е 3400mg, што е близу 7 пати повеќе од потребното. Слични се состојбите и кај нас.
Препорачан внес
Дневниот внес кој е неоходен за одржување на виталните функции, како што спомнавме е 500mg, што е премалку за да се оствари со денешниот начин на исхрана. Внесување 500mg натриум, односно нешто повеќе од 1g сол на ден и притоа задоволување и на другите потреби на организмот, како што се енергетските и потребите од други неопходни хранливи материи е практично невозможно, особено имајќи во предвид дека солта не ја внесуваме само како додаток, зачин, туку и како дел од останатата храна.
Оттука, според Светската здравствена организација, оптималниот внес на натриум е 2g, односно околу 4g сол во текот на денот. Американските здравствени институции препорачуваат уште понизок внес – 1,5g натриум. За овие податоци и нема некој консензус бидејќи нема цврсти докази кои би утврдиле токсично дејство на натриум, но кај хроничните заболувања имаме поинаков случај.
