Изборот на зборови е важен кога разговарате со децата.
Кога детето се однесува лошо или има тантрум, лесно е да се каже нешто што може да го натера да се смири и да почне да се однесува правилно. Но, одредени вообичаени фрази би можеле ненамерно да го засрамат детето и да предизвикаат трајно оштетување на неговата самодоверба, вели детскиот психолог д-р Товах Клајн.
„Секоја фраза што звучи како да го обвинуваме детето за однесувањето или емоциите што ги доживува е проблем“, објасни таа за CNBC.
Кога децата се засрамени од родителите, луѓето чија љубов и мислење им се најважни, нивната самодоверба и мотивација паѓаат, потврдија истражувањата. Ова придонесува да им се намали веројатноста да пробуваат нови работи и да преземат нови предизвици, особини што им се потребни за да успеат подоцна во животот.
Според Клајн, постојат пет токсични фрази кои треба да се избегнуваат кога комуницираме со децата:
„Повторно си нерасположен/а. Секогаш си нерасположен/а“.
„Зошто секогаш се вознемируваш кога ќе се случи ова?“
„Дали мораше пак да го направиш тоа?“
„Твоето однесување е смешно!“
„Претеруваш!“
Понижувањето на детето поради лошо или мрзоволно однесување прави детето да се чувствува лошо и да се запраша што не е во ред со него.
Пред да реагирате, вие како родител прашајте се што ви се случува, односно зошто сте лути и разочарани од своето дете“, истакнува Клајн.
Психологот вели дека родителите мора да покажат емпатија со нивните реакции, па затоа ги советува да користат некои од овие фрази:
„Разбирам дека не сакаш да го направиш тоа сега, но мораме да го направиме тоа.“
„Ако ти е тешко, ќе ти помогнам.“
„Сакаш да излезеш? Разбирам, но не можеш во моментов“.
„Би сакал/а да го направиме тоа.“
„Признајте и потврдете го разочарувањето на вашето дете и имајте цврст став за тоа што треба да се случи со тоа што ќе му дадете до знаење на вашето дете дека не се повлекувате од плановите само затоа што е во лошо расположение во моментов. Нема потреба да претерувате со зборување. Малку емпатија прави чуда“, заклучи Клајн.
