Нејзиното име е Амеилија Дајер. Кога би ја опишале како злобна во никој случај не би претерале. Се проценува дека од 1860 па се до смртта во 1896 година убила најмалку 400 бебиња. Најчесто сиромашните малку ги убедувала да и ги продадат бебињата. А им ветувала дека на нивните деца ќе им пружи подобар живот, но наместо тоа ги давела и ги фрлала во реката Темза.
Нејзината прва „фабрика за убивање“ било прифатилиштето за немажени трудници во предградието на Бристол. Таму се грижела за очајните мајки кои немале каде да одат и им нудела пари за нивните бебиња.  Тоа се случувало кон крајот на 1860-тите.
Следните 10 години водела агенција за сместување на деца во семејства. А на бебињата им давала јаки опијати за да бидат мирни и полека ги изгладнувала до смрт. Меѓутоа фатена е на дело и уапсена. За жал осудена е само на шест месеци затвор, зошто е осудена само за занемарување на новороденчињата.
Кога излегла од затвор, ја започнала најфаталната работ во Лондон. Објавувала фиктивни огласи на парови кои наводно сакале да посвојат дете. Многи мајки со вонбрачни деца се јавувале на огласите.
Овој пат веќе полека не ги убивала децата, туку веднаш ги давела и ги фрлала во река.
Уапсена е кога на брегот е исфрлено новороденче завиткано во хартија, на кое се гледала нејзината адреса. Тогаш се пронајдени уште пет убиени бебиња. Полицијата ја пребарала нејзината куќа, и низ целата куќа имало детска облека.
Прогласена е за виновна а потоа е и обесена.
После нејзината смрт законот за посвојување во Велика Британија целосно е променет. Најчесто сиромашните малку ги убедувала да и ги продадат бебињата. А им ветувала дека на нивните деца ќе им пружи подобар живот, но наместо