Република Македонија е држава со два милиони жители, каде има тенок профил во светските работи. И покрај тоа што поминала низ внатрешни политички кризи, како што месеците поминувале, направила интернационални вести за попатната станица на бегалец од Блискиот Исток, низ Грција кон југ и Србија кон север, одејќи до Австрија, Германија и Шведска.Македонија има една постара историја на бегалци која е внимателно и убаво реконструирана од страна на еден домашен режисер. Таа хроника вклучува и Сефарди. Тие биле шпански и португалски Евреи протерани од своите домови во Пиринејскиот полуостров кон крајот на 15 век и раселени низ територии во периодот на Отоманскот султан: Македонија, Босна и Херцеговина и Србија заедно со Турција.
Седардските Евреи пронашле големи заедници во Турските, Босанските и Српските градови, како и во Македонија. Според исламскиот систем, тие се администрирале како посебна нација со своја институција. Нивниот идентитет го овековечил нивниот Шпанско-Португалски јазик, познат како „Јудео-Шпански“ или „Ладино“.
Но, шпанскиот јазик на Отоманската Сефарди оддамна се третира како изгубен артефакт на светската култура, каде денес се сочувани само неколку звучници во Турција, Израел и на неколку места низ светот.
Македонскиот продуцент Дарко Митревски продуцирал и режирал филм кој бил издаден во 2012-та година под името „Трето Полувреме“. Филмот бил внесен во конкуренција за најдобар странски филм на доделувањето на оскарите во 2013-та година, но не ја освоил конечната номинација.
Како и да е, извонредниот аспект на неговиот филм е вклучувањето на меѓународната филмска ѕвезда, роден во Хрватска со српско потекло, каде во филмот го глуми моќниот Дон Рафаел Коен во Македонската метропола на Скопје пред и за време на Втората светска војна.
Третото Полувреме ја пропушти својата шанса во глобални признанија од пред три години, но и понатаму е во движење и релевантен филм, не само поради тиа што Македонија е повторно на крстопат за бегалци, туку затоа што голем дел од својот дијалог е во јудео-шпански јазик (со Македонски и Англиски превод), во придружба на сефарски песни. Повеќето делови од филмот се снимени во земјата недопрени од модернизацијата, давајќи и кредибилитет.
Насловот на филмот е изведен од исказот дека додека европските фудбалски натпревари имаат две половини, постои и трета половина каде се изразуваат карактерните особини на личностите од тимовите, навивачите и нивните спонзори. Тоа го отсликува фудбалскиот клуб на Македонија, која е заситена со антисрпски чувства.
ФК Макдеонија е во сопственост на Димитрија, еден македонски националист кој го игра Митко Апостоловски, кој има омраза кон Србите, но има глобална визија за европскиот фудбал. Тој, исто атка му се восхитува на режимот на Хитлер во Германија и носи познат германски тренер со цел да ги подобри шансите за клубот. Германецот во филмот е именуван како Рудолф Шпиц а е игран од Ричард Самел, германски актер кој е во режија на квентин Тарантино и се појавува во римејкот на сликата на Џејмс Бонд Казино Ројал 2006 година. Шпиц наметнува пруска дисциплина во тимот, за нивно значајно незадоволство.
Водачот на тимот довел нов член кој личел на млади Силвестер Сталоне именуван по името Коста, која улога му припаѓа на Македонскиот актер Сашко Коцев. Едната половина од филмот е љубовна приказна со фудбалер кој е православен христијанин кој се заљубува во Ребека Коен, ќерка на еврејски банкар. Македонската манекенка Катарина Ивановска одлично се снашла во улогата на еврејска девојка.
Во втората половина од филмот, може да се каже дека, е приказната на тимот. „Третиот“ почнува со бугарска инвазија на Македонија. Политички и етнички разлики ги осудуваат аутсајдерите како Евреите и Ромите (кои се истакнато малцинство во Македонија) со смрт.
Во таа смисла „Трето Полувреме“ има многу што да каже за актуелната миграциска криза на Блискиот Исток, на источниот Медитеран и Централна Европа.
Филмот има повеќе од едно изненадување: прво германскиот тренер Шпиц се испоставува дека е бегалец Евреин. Германците и Бугарите ги дефинираат Македонскиот Евреин како некој се европско потекло, како и Евреите во брак со христијани, нивните деца, а ретко споменатите деца на бракови меѓу балканските муслимани и Евреи.
Како што може да се предвиди, бегањето на Коста и Ребека не било лесно да се изведе, бидејќи тој е Христијанин, но бегаат заедно во Америка и живеат долг живот.
Еврејската заедница ја гони Ребека поради тоа, но издржливоста е голема. Третото полувреме е посветен на Нета Коен која побегнала со Македонскиот Христијански фудбалер и го преживеала холокаустот.
Додека Балканот и луѓето од Централна Европа, вклучувајќи ги и Македонците, набљудувале очајнички обиди на бегалците кои доаѓаат од Турција и Либија во потрага за спас, вредно е да се спомне декс тие ќр бидт повеќе потсетени на моралните последици од напуштањето на жртвите од војната и тероризмот.
„Третото Полувреме“ значително придонесува за тоа.Македонија има една постара историја на бегалци која е внимателно и убаво реконструирана од страна на еден домашен режисер. Таа хроника вклучува и
