Неговите родители забележале дека нивниот син до своето знаење не доаѓа само со набљудување на својата околина, туку се чинело дека тоа доаѓа од други извори: некако примал информации од никаде.Запознајте го момчето од Русија кое раскажува за своите претходни животи на Марс, минатото и иднината на космичките катаклизми и вонземјанците кои ја посетуваат нашата планета. Тој го привлече вниманието на целиот свет откако пред неколку години се дозна за неговиот случај.
Во целост ви го пренесуваме сведочењето на човекот кој имал прилика да го запознае:
„За необичното дете по име Бориска прв пат слушнав од приказната на учесник во една експедиција во аномална зона на север на Волоград.
Замисли додека сите навечер седеа покрај камперски огон, тоа мало момче околу 7 години, одненадеж гласно побара тишина: сакаше да ни раскаже за жителите на Марс и нивното патување на Земјата“, вели еден од сведоците, а потоа ги сподели своите впечатоци. „Па некој почна да дрдори, а момчето го побара целото внимание од нас инаку нема да има ништо од приказната“.
И така секој  друг разговор го стиши. А ова е причината: детето со тркалезно лице и големи очи, во летна маичка и со мангупски качкет, сосема неисплашен од возрасните ја започна неверојатната приказна – за марсовската цивилизација, за мегалитските градови и марсовските вонземјански бродови, за летовите на другите планети, и за земјата Лемурија на Земјата, чиј живот му е познат од лично искуство, со оглед на тоа дека некогаш одамна долетал од Марс,  на тој голем континент среде океан каде имал пријатели.
Многумина ги шокираа 2 работи. Како прво необичното знаење кое едно 7-годишно дете не би требало да го има, и второ тоа што одговорот на Бориска не беше на ниво на дете од прво одделение. Користеше таква терминологија, детали и факти од минатото на Марс и Земјата што кај сите остави голем впечаток. Само по инвазијата на емоциите можеше да се забележи дека овој разговор сериозен и кохерентен доаѓа од едно дете.
„Зошто Бориска зборуваше на тој начин? Очигледно го поттикна окружувањето покрај оганот во експедицијата. Овде беа собрани интересни, слободоумни луѓе кои се во потрага по одговори на многу загатки за Земјата и вселената, и Борис, кој ги слушаше разговорите во текот на денот, во својот говор ги изрази своите несогласувања со она што тој запомнил. ”
“Дали е можно дека сè е измислено? Можеби тој ги гледал сите „Војни на ѕвездите“ и почна да измислува приказни? ”
“Изгледа дека не. Ова не звучи како фантазија. Претходно се чинеше дека тоа е знак на сеќавање на минатото, спомени од неговите претходни инкарнации. Такви податоци не можат да се замислат, мора лично да се знаат. ”
Зборовите за сеќавањата на претходните инкарнации беа пресудни: сфатив дека морам да  го запознаам Бориска. Сега, кога го запознав него и неговите родители, се обидувам да ја разберам  мистеријата за раѓањето на ова младо битие.

 
Сеќавање на мајката на Бориска.
Интересно е дека Бориска дојде на свет во градот Волжк во провинциското породилиште, иако во неговиот лист на родените како место на раѓање е запишано Жриновск, населба во Волгоград.
Неговите родители се добри луѓе. Надежда Кипријановиќ, мајката на Бориска, е дерматолог во градската клиника. Дипломирала во 1991 година на Медицинскиот институт Волгоград. Неговиот татко, Јури Товстенев, е пензиониран офицер, а своевремено  дипломирал на Високиот воен Институт Kamishinsky, а сега работи како градежен надзорник.
Тие самите би биле среќни ако некој е во можност да им помогне во решавањето на мистериозниот феномен на својот син, но засега со љубопитност го набљудуваат нивното чудо.
“Кога Boriska се роден, забележав дека на 15 дена тој веќе сам ја држеше главата”, се сеќава Надежда. “Неговиот прв збор, баба, го изговори на возраст од четири месеци, и може да се каже дека од тогаш почна да зборува. Својата прва реченица ја изговори на седум месеци: “Сакам шајка” – тој виде шајка на ѕидот -.иако генерално децата почнуваат да зборуваат многу подоцна”.
“Највпечатливо е што неговите интелектуални способности беа поголеми од физичките.”
Како се манифестираа?
Кога Бориска имаше 1 година почнав да му давам букви според Никитиниот систем и ако можете да замислите на година ипол тој веќе беше во состојба да ги чита буквите во весник. Рано и лесно почна да ги препознава боите во разни нијанси. На 2 години почна да црта, а на 2 ипол веќе можеше да слика. Знаеше да црта во разни нијанси.
Борис тргна во дневно згрижување на 2 години. Сите негувателки велеа дека е многу талентиран за јазици и дека мозокот му е необично развиен. Забележале дека има неверојатно памтење.
Но, неговите родители забележале дека нивниот син до своето знаење не доаѓа само со набљудување на својата околина, туку се чинело дека тоа доаѓа од други извори: некако примал информации како од никаде.
„Никој на тоа не го учел“, се сеќава Надежда, „но некако стекна навика да седи во лотосова положба – и само слушајте го!

 
Изнесуваше такви бисери и детали за Марс, за планетарните системи и други цивилизации, што останавме воодушевени. Но, како едно дете можеше сето тоа да го знае?
Универзумот и космичките теми во неговите приказни – тоа беа постојани теми од неговата втора година. Марс, индиго децата и планетарни катастрофи.
Бориска вели дека некогаш живеел на Марс, и дека таа планета била населена, но дека ја преживеала најголемата катастрофа во својата историја, губењето на атмосферата. Потоа малкуте граѓани живееле во подземните градови. Во тоа време тој често летал на Земјата поради трговија и научно-истражувачката мисија. Изгледа само тој бил пилот на вселенскиот брод. Тоа се случувало во време на Лемуријската цивилизација, но имал и пријател Лемурец кој починал пред неговите очи.
-Се случи голема катастрофа во која експлодираа планини, а големите континенти се распаднаа и потонаа под вода. Одеднаш голем камен падна во местото во кое што бевме јас и мојот пријател. Не можев да го спасам. Сега треба да се сретнеме на Земјата-вели тој.
Бориска целата слика за уништувањето на Лемурија ја гледа како вистински да се случила и пати поради смртта на жителите како самиот тој да погрешил.
Еднаш ја виде книгата „Од каде потекнуваме“ од Ернест Мулдашев која ја донела неговата мајка. Требаше да видите каков ефект тоа имаше на младото момче. Ги гледаше цртежите на Лемурците фотографиите од тибетскиот пагод. Два часа подоцна можеше детално да зборува за расата Лемурци и беше многу добро упатен во нивните откритија.
„Но, Лемурија е уништена пред барем 800.000 години“ – реков внимателно – „и Лемуреите биле високи преку 9 метри, а ти сепак некако се сеќаваш на тоа?“
„Да, се сеќавам, сигурно дека никој не ми зборувал за тоа“ рече Бориска.
Понатаму Бориска открил дека животот ќе се промени кога ќе ја отворат Сфингата, и додаде дека Сфингата ќе ја отворат негде зад увото, но не може да се сети точно каде.
Кога ќе му дојде инспирација Кога ќе има инспирација, тој зборува интересни приказни за Маите, бидејќи смета дека луѓето не знаат многу за тој фасцинантен народ. Според него на Земјата сега се раѓаат посебни деца, поради некои големи промени, кои што треба да се случат на планетава. Затоа ќе биде потребно ново знаење, пошироко од менталитетот на земјаните.
Како знаеш за тие надарени деца и зошто тоа се случува? Знаеш ли дека ги викаат индиго деца?
„Знам дека тие се раѓаат но во нашиот град не сум ги сретнал. Но, можеби Јулија Петрова, таа ми верува што значи нешто да се чувствува. Останатите обично се смеат кога раскажувам приказни. На Земјата нешто ќе се случи, две катастрофи и затоа се раѓаат тие деца. Тие мораат да им помогнат на луѓето. Половите ќе се свртат.
Ти не се плашиш од тоа иако може да влијае и на твојот живот?
Не, не се плашам од тие катастрофи, бидејќи ние живееме вечно. Се случи катастрофа и на Марс, каде што порано живеев. Тие беа народ како ние, но дојде до нуклеарна војна и се изгоре-тврди тој. Некои луѓе преживеаја и изградени се куќи и ново оружје. Таму исто така дојде до промена на континентот, но тој континент не беше голем.
Момчето уште наведува дека Марсовците дишат воздух кој претежно се состои од јаглерод диоксид, а кога тие би дошле на нашава планета би живееле во близина на оџаците.

 
А како ти е тебе? Можеш ли лесно да го дишеш нашиот воздух или тие потребен јаглерод диоксид?
-Кога ќе се најдеш во тело на земјанин го вдишуваш овој воздух. Но ние не го сакаме, бидејќи тој предизвикува стареење. На Марс луѓето вечно се млади, на возраст од околу 30 и 35 години и нема стари луѓе. Секоја година тие деца од Марс ќе се раѓаат и на Земјата во се поголем број. Во нашиот град ќе бидат најмалку 20.
Се сеќаваш ли на своето име од животот на Марс?
„Не, никогаш не ги памтам имињата.“
Од која година се памтиш себе?
„Од својот претходен живот се сеќавам до тринаесеттата година, а овде се сеќавам себе си од раѓање, но не заборавам од каде сум дојден.
Таму носевме посебни очила и се боревме цело време. Може повторно да се оживее Марс, но постои една станица, која што е потребно да се уништи. Тоа е тајна, но можам да нацртам како изгледа, бевме близу до неа. Тоа е станица против нас.
„Борис зошто нашите летала умираат почесто отколку што остануваат читави кога слетуваат на Марс?“
„Од Марс се шири сигнал, и тој се обидува да ги уништи леталата. На тие ќелии има штетни зраци.
НЛО- и изгубените планети
„Знаеш ли за повеќекратните димензии? Знаеш, кога би летал не би морал да ги следиш правите патишта, туку можеш да одиш по мултидимензионален простор?“ѓБориска одеднаш живна и почна енергично да објаснува за конструкцијата на НЛО. „Штом се лансиравме, веднаш бевме близу Земјата“
Потоа зема креда и на табла нацрта нешто триаголно.
„Постојат 6 слоеви“ возбудено раскажуваше. „Надворешниот слој се состои од 25% издржлив материјал, вториот слој зазема 30% и е сличен на гума, третиот завзема уште 30% и повторно е од метал, 4 отсто отпаѓа на слој со магнетни својства“, испишуваше бројки на таблата.
„Напојувајќи го со енергија магнетниот слој, уредот може да лета по целиот Универзум“.
Ние возрасните меѓусебно се погледнавме. Во кое одделение се учат проценти? Изгледа дека тој воопшто нема потешкотии на училиште. После тестирањето го ставиле веднаш во второ одделение, а потоа се обиделе да се ослободат од него.
На кој наставник би му било мило кога ученикот ќе го прекине и ќе му рече: „Марија Ивановна, не ја кажувате вистината! Не не учите правилно“, а тоа се случува повеќе од еднаш дневно.
„Која е мисијата на Бориска на Земјата? Ја знаеш ли?“ – ова беше прашање до него и неговата мајка. „Рече дека предчувствува“, одговори Надежда.
„Знае нешто за иднината на Земјата на пример дека знаењето ќе биде распределено во склад со квалитетот и нивото на свест. Новите знаења никогаш нема да дојдат до лошите луѓе со ситни пороци, крадците, бандитите, алкохоличарите а исто така и до оние кои не се спремни да се променат на подобро.“
Тие ќе ја напуштат планетата. Тој мисли дека информациите ќе имаат најважна улога. На Земјата ќе почне време на единство и соработка.

 
Марс
Борис од каде толкаво знаење?
„Од мојата внатрешност“ – сериозно одговори. Еднаш кога имал 5 години, ги воодушевил своите родители говорејќи за Просерпина,планета  која што е уништена пред повеќе стотици илјади, а можеби и милиони години.
-Таа планета повеќе не постои, но нејзините жители се телепортирани во петата димензија, која што ја викаат паралелен свет. Ние ја гледавме смртта на планетата од Марс- раскажува Бориска.
А потоа рече дека Земјата почнала да ги прифаќа децата од Просерпина за да ги подучува. Поради тоа овде повремено се раѓаат деца кои се сеќаваат на својата матична планета и се сметаат за вонземјани.
Еве што чувала мајката на Борис во својот дневник, тоа во една прилика и го рекол Бориска: „Ти со претходник. Си ја очистила платформата за нас, Во најголемите сфери те сметаат за хероина. Ти на својот грб носиш најтежок товар. Јас дојдов во Ново време. Се ќе се расветли во новиот пожар на мислите, многу брзо. Преминот на еден свет во друг ќе се одигра преку ткивото на времето. Јас го донеов Новото Време. Јас ја донесов Новата информација“.
Марс почна катастрофално да ја губи својата атмосфера и водата. Бориска вели дека постоеле посебни бродови кои оделе до најблиската планета Земјата, по вода.
Марсовските хроники на Бориска
Околу една година подоцна отидов во Жирновск да го посетам Бориска и да слушнам за најновите детали за неговиот живот. Нормално, пред се, зборував со неговата мајка.
„Погледнав во собата бидејќи чув како Бориска разговара со некој, но знаев дека е сам“, се сеќава Надежда. „Навистина беше сам, а пред него се наоѓаше шарен мозаик составен од детски коцки, а на него беше двојната спирала на ДНК. Јасно ја препознав од своите медицински истражувања на медицинскиот институт. “
„Му се обраќаше на некој: Јас сум пилот на истражувачки брод, научник, но никогаш нема да направам вкрстување на човечките рептилските ДНК!“
Тоа е против законите на природна селекција следеа неколку зборови на латински. Бев едноставно шокирана и наместо понатаму да го слушам почнав да го тресам. Што е тоа? На кого му зборуваш?
И Бориска одеднаш излезе од трансот, збунет спомна: „Си играм’.
„Уште еднаш сфатив дека својот син не го познавам добро. Вистината е дека кога подоцна го прашав рече дека таа информација не е за луѓе и дека додека тој живеел на Марс имале поинакви лози за ДНК – нешто поинакво од ДНК на лемуријската раса.
„Но, во основа сфатив дека ако се сеќава на својот живот на Марс, тогаш тоа е од точка на гледање од различни временски периоди. Изгледа дека се појавил на Марс многу пати и се сеќава на различни периоди од своите животи, веројатно период од многу илјади години.“

 
„Значи не мислите дека тоа се само детски фантазии?“
„Можеби би ми било драго така да мислам, но тоа не се поклопува. Тука се вклучени премногу необични знаења. Едноставно нема од каде истото да го црпи. Навистина не мислам дека се сеќава на своите претходни животи како што ние се сеќаваме на вчерашниот ден. /неговите сеќавања се раскршении се откриваат под одредени околности, а можно е и со време ќе избледат.
Да, тој може да се поврзе со надворешниот свет и да биде нивен предавател, но после 10 минути може едноставно да заборави на тие информации и да се однесува како нормално дете.“
Сепак, на нивните снимки од изминатите месеци се наоѓаат необични сеќавања на Бориска во кои зборува за тешките катаклизми на Марс. На пример, тој упорно тврди дека во текот на изминатите повеќе од стотина илјади дури и милиони години, таму имало големи проблеми со водата. Марс почнал катастрофално да ја губи својата атмосфера и водата. Бориска вели дека постоеле посебни бродови кои оделе до најблиската планета Земјата по вода.
Изгледаа како цилиндри и служеа како матични бродови.
Многу зборуваше за своите должности и работа во вселената. На момчето не му се допаѓаат американските филмови за вселенските простори, авантури и војни, и вели дека во нив се е искривено и измислено.
Марсовските бродови можеа да патуваат по целиот Сончев систем, имаа голем број бази на планетите и нивните сателити. Изгледа дека не бил лош пилот и имал добри професионални вештини, Според неговите зборови, многупати учествувал во летањето на Сатурн, каде најтешка работа била навигацијата преку астероидниот појас. Многу негови пријатели загинале приближувајќи се до Сатурн.
„Знаеш мамо, не носев само вода на Марс“ – изјавил еднаш Бориска.
„Секогаш викаш Марс ова, Марс она, но јас бев одговорен за Јупитер! Имавме посебен проект во кој го проучувавме создавањето на друго сонце во нашиот Соларен систем. А тоа друго сонце требаше да биде Јупитер. Но за тоа беше потребно толку многу физичка маса што ја немаше доволно во целиот Сончев систем. Затоа проектот никогаш не ни успеа.“
Еднаш рече дека нашите научници на Земјата секако би ги интересирало дека не постојат осум планети, туку 2 повеќе. Тие се наоѓаат зад Плутон. Според неговите зборови Марс некогаш бил во близина на Јупитер. И Месецот тогаш му припаѓал на Марс, но по вселенската катаклизма Марс ја сменил својата орбита и така Земјата го добила својот сателит, Месецот. Но, тој не може да се сети на некои детали од тој период.
Запознајте го момчето од Русија кое раскажува за своите претходни животи на Марс, минатото и иднината на космичките катаклизми и вонземјанците кои