Мајките многу се жртвуваат за децата. Но, понекогаш иако не сакаат да се расправаат со своите деца и изгледаат среќно, тие би сакале малку да се одморат од секојдневниот живот.Додека го води своето дете во школо и оваа мајка размислува за истите нешта. И таа размислува за сѐ што треба да го направи за детето, од правење ужина до водење во школо. Нејзиниот часовник е наместен според потребите на детето.
Исто така, таа има помлад син кој плаче неуморно цела ноќ, отежнувајќи ѝ го животот и поради што е ненаспана. Но, постои нешто преубаво што ѝ дава сила. Напишала писмо за да го сподели тоа со светот.
Ова писмо со назив „За последен пат“ е напишано за сите мајки коишто мислат дека премногу се жртвуваат за децата.
„Кога за првпат ќе го гушнете своето дете, повеќе нема да бидете истата личност. Можеби сакате да бидете онаа стара личност кога сте имале слобода и слободно време, кога не сте знаеле што е замор и кога секој ден ви е ист.
Сега тоа се смени. Сега на детето му ги менувате пелените и слушате како плаче. Жалби и препирања. Дремање или недостаток на сон. Тоа можеби изгледа како бескраен круг во кој нештата се повторуваат. Но, не заборавајте дека постои последен пат за сѐ. Ќе дојде ден кога за последен пат ќе го храните своето дете. Ќе спие во вашето крило по долгиот ден. И за последен пат ќе го гушкате додека спие. Еден ден вие ќе го носите во раце, а потоа ќе го спуштите. Ќе му ја измиете косата, ќе го држите за рака на улица.
И потоа никогаш нема тоа да го побара од вас. Повеќе нема да ве буди во текот на ноќта и да ве бара да се галите. Ќе му пеете песни и ќе играте за него, а потоа повеќе нема да го правите тоа бидејќи ќе ви биде последен пат.
Кога ќе го испраќате во школо, ќе ве бакне за поздрав, а утредента ќе ви бара да не одите по него. Ќе му читате приказна пред спиење, ќе му го бришете измачканото лице. Ќе ви се фрли во прегратка последен пат.
Факт е дека не знаете што ќе се случи тој последен пат, сѐ додека не дојде тој момент. Дури и тогаш ќе ви треба време да сфатите. Додека живеете во овие моменти, сетете се дека тие се ограничени и дека нема да трае засекогаш. И кога ќе престанат да се случуваат, ќе посакате повторно да ги доживеете.“Додека го води своето дете во школо и оваа мајка размислува за истите нешта. И таа размислува за сѐ што треба да го направи за детето, од правење у
