Директорот на Центарот за борба против тероризмот и светскиот мир, во авторски текст за „Сведок” и за онлајн „Ветерани денес”, ја открива, досега добро чуваната тајна за убиството на Никола Тесла, но исто така и за мрачните игри на Америка и соработката со најголемите криминалци на Хитлер.Голем број од патентите на Тесла дошле во рацете на нацистите
Тесла на крај морал преку судски спорови да се бори за своите патенти. Иако успеал да добие голем број од тие спорови, неговите изуми и технологии константно биле крадени и продавани на нацистичка Германија и другите странски влади, така што тој не можел да оствари финансиски успех.
Низ целата негова кариера, други му ги упропастувале работата и имотот, а што е најтрагично, тоа поминало без никаква казна. Во времето на неговата смрт (според зборовите на неговиот убиец Скорсензи), на 6 јануари 1943 година, Тесла починал во потполна беда. Но, на прасвославната Бадна вечер, Тесла беше пронајден како мртов лежи на креветот и облечен во свечено одело, со прекрстени раце на градите.
Се зборувало дека овој човек со голем ум веројатно ја претчувствувал смртта и поради тоа облекол свечено црно одело. Тоа секако дека е неверојатна лага и своевидна „невозможна мисија“, дури и за Тесла.
Успехот на Никола Тесла во откривањето на нови технологии не помина незабележано од страна на големите индустриски капиталисти и различните светски влади.
Всушност, многу негови изуми и понатаму се развивале низ разни владини програми кои настанале по пронаоѓањето на наизменичната струја, електромагнетната енергија, електричните мотори, генераторите, радио-трансмисиите, технологиите за подготвување на електрична енергија и технологијата за бежична комуникација. Бидејќи Тесла често се фокусирал на своите истражувања во зафрлени лаборатории, надгледувањето на неговата работа било во рацете на неговиот најблизок соработник, Џорџ Х. Шериф.
Шериф често го советувал Тесла за нерешените патенти, договорите, парниците, бизнис понудите, јавните прикажувања и финансиите. Додека Тесла работел на тајниот проект на владата на САД во Колорадо Спрингс, Шериф комуницирал со Телса за неговата работна и финансиска состојба. Тесла тогаш зборувал за подобра иднина и иден финансиски успех. Тесла подоцна почна со изградба на кулата за бежичен пренос на енергија „Варденклиф“ во Шоурхем, Лонг Ајленд, со парите кои ги инвестирал ЏП Морган.
Кога Морган открил дека кулата бесплатно ќе пренесува електрична енергија и радио-бранови, го откажал проектот и наредил рушење на кулата и продавање на сите нејзини делови како старо железо.

 
Морган не сакал Американците да добиваат бесплатна електрична енергија, радио и телевизија
Тесла се скршил кога ја слушнал оваа вест, но продолжил со својата работа. Во документацијата на Рокфелер Конекшн Рекордс, стои дека Батери Плејс број 17, т.е. зградата Вајтхал, била сопственост на Френк Рокфелер кој заедно со своите браќа Вилијам и Џон Ди, поседувале многу компании со уредите кои таму се наоѓале.
Во истата зграда се наоѓала управата на ИЛА (International Longshoremen`s Association), која се занимавала со различни дејности, од нафта, рударство и поседување на други хемиски компаниии. Исто така, тие ја поседувале компанијата Унион Сулфур, која ја водел германскиот хемичар Херман Фраш, кој ги патентирал методите на екстрахирање на сулфур и петролеј.
Фраш исто така работел за Џон Д. Рокфелер во Стандард Оил, која развила слични методи за екстракција. Френк Рокфелер исто така бил инвеститор во компанијата Бакај Стил Кастинг од Колумбус – Охајо. Оваа компанија произведувала автоматски споеви и шасии за вагони за возови, кои биле во сопственост на Хариманс, Рокфелерови и ЏП Морган, и на крај и на Семјуел Прескот Буш кој од генерален менаџер стана претседател на компанијата.
Семјуел П. Буш во соработка со Рокфелерови дошол до позиција на директор на Одборот за Воената индустрија, со која успеал да креира договор со Ремингтон Армс за време на војната. „Верниот“ соработник на Никола Тесла, кој некогаш го ословувал со „книговодител“ или „секретар“, Џорџ Шериф, работел за Унион Сулфур.
Во нормална ситуација, ова не би предизвикало никакви соменжи, но ако се земат во предвид сите неприлики во кои Тесла постојано се наоѓал, тогаш работите се малку поинакви. Шериф го имал секое право на своето семејство да му осигура нормален живот. Тоа бил „американски начин на живот“. Но, доколку внимателно ја погледнеме компанијата Унион Солфур, тогаш ќе откриеме дека некој тука бил измамен…Голем број од патентите на Тесла дошле во рацете на нацистите
Тесла на крај морал преку судски спорови да се бори за своит