Англистите авиони два дена бомбардирале за време на православниот Велигден. Биле срушени 687 згради, убиени 1 161 човек и тешко повредени 1 468.
Според британскиот новинар Мајкл Лиз, кој бил член на Јабланичката мисија во 1944 година, не станувало збор за настан од воена, туку од политичка природа. Целта била да му се покаже на населението кој е сега газда. Од слични мотиви се бомбардирани и многу градови во Германија, меѓу кои и најкатастрофално погодениот Луфтвафе.
Кога тие денови Би-Би-Си објавиле дека со одобрение на Тито е бомбардиран Белград, британските власти изразиле жалење што оваа информација проциркулирала во јавноста и што морале на сите да им ги објаснуваат своите политики. Тие денови, кога луѓето ги виделе сојузничките авиони, биле воодушевени и сречни, но со првите експлозии таа среќа во пекол се претворила.
За разлика од Едвард Кардељ и Тито, кои и покрај сите притисоци не дозволиле бомбардирање на Љубљана и Загреб, главниот човек во штабот на НОВЈ во Србија Коча Поповиќ и англискиот известувач Џон Хајнрик Мејџор буквално самите давале предлози како би се извршило бомбардирањето.
Според британскиот новинар Мајкл Лиз, кој бил член на Јабланичката мисија во 1944 година, не станувало збор за наста
