Сите ние сонуваме и сонуваме многу. Просечниот човек ќе потроши околу 6 години од својот живот сонувајќи. Само што ние не се сеќаваме на сите нив. А има многу кои ги паметиме. Во една просечна ноќ, вие имате по еден сон на секои 90 минути. Но може да имате така малку, на пример пет или многу, на пример десетици, во зависност од ноќта.
И секој од овие соништа е подолг од претходниот. Вашиот прв сон ќе биде околу 5 минути. До крајот на вашиот циклус на спиење, вашите соништа се долги до 45 минути.
Зошто сонуваме? Да бидеме совршено искрени, научниците не се сосема сигурни. Но, постојат многу теории.

Науката што го проучува сонот е релативно нова. Сепак, научниците откриле многу интересни нешта досега. И ние ги имаме најприфатливите теории тука.
Само она што е сонот, навистина? Според научниците, сонот се состои од слики, мисли и емоции кои ги доживувате додека спиете.
Но дали е тоа се што се тие? Соништата имаат големо влијание на човечките животи. Тие биле студирани уште од античкиот Египет.
Само нивното значење? Она што треба да се земе од нив? Па, постојат неколку конкурентски теории за да понуди објаснување.
Психоаналитичката теорија на сонот од Сигмунд Фројд е можеби најтрајна. Според Фројд, соништата ги претставуваат нашите несвесни желби, идеи и мотивации.
За него, соништа се во основа изразување на сите желби со кои се плашиме да се соочиме во текот на денот. Неговата теорија објаснува зошто многу од соништата кои ги сонуваме се хаотични.

Имаме кошмари, секс соништа, соништа во кои емотивно се бориме. И психоаналитичката теорија на Фројд тврди дека ние самите се разбираме подобро кога ги разбираме нашите желби. Ова разбирање е во коренот на модерната интерпретација на сонот. Кога ќе се разбудиме ние се враќаме назад преку нашиот сон со индиции за нашиот буден живот.
Според теоријата на Фројд, соништата имаат два слоја. На површината се сликите кои ги гледаме. Само ако ги анализираме тие слики, можеме да ја сфатиме вистината.
Повеќето од соништата немаат многу смисла. Тие се фиктивни и невозможни.

Постојат илјадници соновници кои нудат толкувања на се што сонуваме.
По теоријата за сонот на Фројд се појавија уште неколку од Ј. Алан Хобсон и Роберт МекКларли. Нивната теорија е повеќе научна. Тие мислат дека сонуваме едноставно затоа што мозокот се уште останува стимулиран за време на РЕМ фазата од спиењето.
А многу активности се случуваат во лимбичкиот систем. Ова е област што ги контролира нашите емоции, спомени и чувства.
Додека сета оваа стимулација се случува, други области на нашиот мозок се обидуваат да направат смисла на тоа. И тоа е причината зошто ние сонуваме. Во една просечна ноќ, вие имате по еден сон на секои 90 минути. Но може да имате така малку, на пример пет или многу, на пример десетици, во зависн