Овие челични „грдотии“ се направени со основна задача на далечина од 50 километри да изведат масовен артилериски удар на тактичко нуклеарно оружје и на тој начин комплетно да ја уништат копнената компонента на агресорската воена сила кој се наоѓала во длабочината на фронтот.
Кон крајот на април годинава руската армија ги доби првите три контингенти тешко артилериско оружје 2С7 „Пион“ со муниција со калибар од 203 милиметри кое може да биде опремено и со нуклеарни боеви глави.
Ова оружје е дизајнирано за да создаде „пекол на земјата“ со помош на масовна употреба на нуклеарни боеви глави. За време на таканаречената Студена војна единиците на советската армија опремени со ова „чудовиште“ беа распоредени на западните граници на земјата како средство за нуклеарно одвраќање.
Самоодното артилериско оружје „Пион“ ги користи најголемите проектили на светот. Без оглед на нивните големи габарити, топот може да испрати на оддалеченост и до 50 километри зад линијата на непријателскиот фронт. Оваа муниција вклучува гранати од различен тип.
Најмногу се користат разорните гранати, како и проектилите од активно-реактивен тип. Првите имаат маса од цели 110 килограми од кои на експлозивното полнење отпаѓаат 17.8 килограми. Оваа граната може на местото на експлозијата да ископа кратер длабок 5 метри.
Активно-реактивната верзија на овој проектил има нешто помала маса (103 килограми со 13.8 килограми експлозивно полнење). Меѓутоа, самиот проектил има поголема прецизност за време на своето дејствување во однос на стандардната муниција. Оваа муниција кон крајот на осумдесеттите години од минатиот век доби ласерски систем за навигација, каде во понатамошниот нејзин развој (како што истакнува Дмитриј Сафонов, поранешен воен аналитичар на весникот „Известија“) има претрпено низа подобрување, и сега им одговара на стандардите за прецизност кои се карактеристични за 21 век.
Пронајдете не на следниве мрежи:
